Crimson on the Dance Floor Stephani Hecht
Bond Larry DzieĹ gniewu
Debra Webb ZakĹadnicy
Bond Stephanie ByÄ gwiazda
Long Julie Anne Pennyroyal Green 06 Gra o markiza
!Gerald Durrell Przecić śźona arka
McMinn Suzanne Powiesc sentymentalna 06 Milosna pulapka
Desiree Holt Just Say Yes (pdf)
Damy z Bath Swan Susan
Amy Meredith 2 Polowanie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
obserwowała niezwykłą harmonię barw, gdy jego
opalone ciało zlewało się w jedno z jej ciałem o
delikatnej, jasnej karnacji. Czasem te wspomnie-
nia były tak intensywne, że aż pojękiwała cicho.
W dodatku poprzedniego wieczoru ogarnęło ją
takie pragnienie, że podczas kąpieli pod pryszni-
cem wręcz czuła obecność Teague'a, widziała go,
jak wchodził wraz z nią do kabiny, a na głowie ma
tylko żółty kask budowlańca.
Zachichotała nerwowo. Gdyby ktoś zajrzał w
jej fantazje, pewnie pękłby ze śmiechu. Erotyczne
marzenia tych, co stawiają domy... A może dodać
jeszcze kielnię? Więc wkracza nagusieńki pod
prysznic, na głowie kask, w ręku kielnia...
- Samanto?- wyrwał ją z zamyślenia głos
Teague'a.
- Tak? - odrzekła szybko, z całej siły próbując
powrócić z krainy wspomnień.
- Może lepiej stań w cieniu. - Patrzył na nią z
niepokojem. - Wyglądasz, jakbyś miała zaraz do-
znać porażenia słonecznego.
Dotknęła opuszkami palców rozpalonego po-
liczka i zaczęła się wachlować twardą podkładką
pod dokumenty.
- Nic mi nie jest, tylko ten upał mnie męczy.
- Wiesz przecież, że nie musisz przychodzić tu
codziennie. Dam ci znać, gdy będziemy mieć jakiś
problem.
S
R
- Od tego projektu zależy tak wiele, że chcę
mieć wszystko cały czas na oku. - Podobnie jak
ciebie, dodała w myślach. I to z przyczyn zupełnie
niezwiązanych z pracą.
- Jak sobie życzysz - mruknął. - Chodz, Dixon!
Pies spojrzał na nią, zaskomlał cicho, ale wziął
w zęby zabawkę i pobiegł za swoim panem.
Sammy była na siebie zła, że nie jest w stanie
zachowywać się uprzejmie wobec Teague'a, choć
jednocześnie czuła wobec niego ogromną
wdzięczność za jego wielką wiedzę i niezwykłą
sprawność, z jaką prowadził budowę. Oczywiście
nie był łatwy we współpracy, ale wyznawała za-
sadę, że kobieta musi być twarda, a nawet trochę
bezwzględna, by sobie poradzić w męskim zawo-
dzie. Do tego bliskość Teague'a sprawiała, że czu-
ła się zmieszana i zagubiona, dlatego zachowywa-
ła się inaczej niż zwykle, tym bardziej więc mu-
siała uważać. Zdarzało się, że rozmawiali na jakiś
całkowicie niewinny temat, a tu nagle przypomi-
nało jej się coś, co powiedział tamtej nocy sprzed
lat, przez co jego słowa zdawały się przesycone
dziwnym podtekstem. W rezultacie ograniczali się
jedynie do krótkiej wymiany zdań, podejrzliwych
spojrzeń oraz obronnej, wycofanej mowie ciał.
Doszła do wniosku, że dobrze się stało, iż Te-
ague dla niej pracuje, bo gdyby nie byli od siebie
zawodowo zależni, na pewno znów by zrobiła coś
nieprzemyślanego, jak podczas przyjęcia na
S
R
zakończenie szkoły. Byłoby to o tyle niefortunne,
że zupełnie do siebie nie pasowali. Nie mogła
zrozumieć, dlaczego ktoś o tak wielkich talentach
przywódczych i ogromnej wiedzy fachowej zado-
wala się kopaniem rowów. Co też powiedział o
nim Gerald Langtry? Teague pracuje tylko wte-
dy, gdy ma na to ochotę". Cóż więc z tego, że
było im kiedyś dobrze w łóżku, skoro poza tym
nie mieliby o czym z sobą rozmawiać?- Intelek-
tualny marazm Teague'a szybko by ją zniechęcił.
Właśnie o tym dyskutowały z Abby i Cariey -
najważniejsze jest podobieństwo charakterów i
wspólnota myśli, natomiast samo dopasowanie
erotyczne może wystarczyć tylko na krótką metę.
Teague podniósł brzeg koszulki, by otrzeć pot z
czoła. Jej wzrok od razu powędrował tam, gdzie
ukazał się jego płaski, pięknie ukształtowany
brzuch. Zwilżyła usta, karcąc samą siebie po raz
tysięczny, że jeśli nie opanuje swej narowistej
wyobrazni, oszaleje przed zakończeniem pierw-
szego etapu budowy. Odwróciła się zatem na pię-
cie i powędrowała do samochodu, w którym przez
całą drogę starała się nie wyobrażać sobie nagiego
Teague'a. Miała nadzieję, że nim upłynie dwa-
dzieścia dni, jakie zostały im do terminu odbioru
fundamentów, uda jej się odzyskać kontrolę nad
własnymi myślami.
Teague obserwował oddalającą się Samantę.
Zrobiło mu się jeszcze bardziej gorąco na widok
jej kołyszących się bioder oraz podskakującego
S
R
niesfornie blond kucyka. Z coraz większym tru-
dem panował nad sobą, gdy spędzali wspólnie tyle
czasu. W dodatku odnosił wrażenie, że i w niej
coś iskrzy, a po głowie chodzi jej całkiem coś
innego niż techniczne kwestie, o których często
dyskutowali. Nie zdarzyło mu się do tej pory, że-
by zwykłe czynności, takie jak mierzenie terenu,
wytyczanie wykopów czy układanie cegieł, wy-
woływały w nim tak wielkie i całkiem niezwiąza-
ne z pracą emocje, a właśnie tak się działo, kiedy
Samanta znajdowała się na placu budowy. By się
uspokoić, musiał raz po raz sięgać po szpadel.
Tylko praca fizyczna pozwalała mu na chwilę
zapomnieć...
Otarł dłonią twarz. Nie było sensu zaprzeczać,
że pragnął Sammy, jednak nie wolno mu było
stracić z oczu celu, jaki sobie postawił. Nie wy-
kluczał, że w końcu znajdzie się w jej łóżku, ale
nie był to jeszcze odpowiedni czas. To, że ona
także go pragnęła, nic w istocie nie znaczyło. Już
kiedyś uznała go za atrakcyjnego, lecz zarazem
całkiem dla niej nieodpowiedniego, niegodnego
jej miłości. Nie widział powodu, dla którego tym
razem miałoby być inaczej.
Prace nad pierwszym etapem budowy trwały
od dwóch tygodni i posuwały się w tempie zgod-
nym z planami Teague'a, to znaczy nie było mo-
wy, by termin został dotrzymany. Czasu zabraknie
niewiele, ale jednak zabraknie. W pewnym sensie
było mu z tego powodu przykro, bo uważał po-
mysł Samanty na konstrukcję nośną za
S
R
niezwykle udany. Z drugiej strony był z tego po-
wodu nieco spokojniejszy, bo przeczuwał, że mi-
mo nieuchronnej porażki w tym projekcie, Sammy
nie przegra z kretesem zawodowej kariery i jesz-
cze się kiedyś wybije.
Odwróciła się i spojrzała na niego. Widok jej
wysoko uniesionego podbródka wzmógł w nim
irytację. Być może panna Stone zdobędzie w
przyszłości następne prestiżowe projekty, ale naj-
pierw musi otrzymać lekcję pokory.
S
R
ROZDZIAA SI�DMY
- A do tego chcę pięćdziesięcioprocentowej
podwyżki.
- OK - zgodziła się automatycznie Sammy i
dopiero po chwili podniosła wzrok i podejrzliwie [ Pobierz całość w formacie PDF ]
