Donita K Paul [DragonKeeper Chronicles 03] DragonKnight (pdf)
Denise A Agnew [Daryk World 03] Daryk Craving (pdf)
Brandy Golden [Brocton Chronicles 03] More of Maddie Danvers [DaD] (pdf)
Leigh Lora Twelve Quickies of Christmas 03 Heather's gift
Krentz Jayne Ann Eclipse Bay 03 Koniec lata
Burroughs, Edgar Rice Pelluc
Hardy Kate MiśÂośÂć na urodziny
Dead Saare J.A. Undead, or Somewhere In Between
Beverly Sims Menage & More 09 Caroline's House
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Kerk, mierząc w gardło wodza. - Ale zaraz
stracisz życie. Zabiję cię.
Temuchin spuścił ostrze na jego głowę. Cios
ten mógł rozpłatać człowieka na dwoje, ale
stal zadzwoniła tylko o miecz Kerka. Z furią
natarli na siebie; żadnych szkolnych ciosów,
żadnych reguł. Ewentualne zwycięstwo należało
do silniejszego.
W ciszy dziedzińca słychać było tylko
dzwięczenie stali i ciężkie oddechy
walczących. %7ładen się nie poddał, a byli
godnymi siebie przeciwnikami. Kerk był
starszy, ale silniejszy. Za to Temuchin od
dziecka zaprawiony do walki na miecze.
Niejedną bitwę miał za sobą; zupełnie nie znał
uczucia strachu.
Planeta Zmierci III
- 225 -
Rozdział XXIII
- Już nie chcę - zaprotestował Jason,
odsuwając jedzenie, które przyniosła mu Meta.
Siedział na swojej koi na "Walecznym", umyty,
opatrzony, nafaszerowany lekami, z kroplówką
Planeta Zmierci III
- 226 -
przymocowaną do ramienia. Naprzeciw niego
siedział Kerk. Jego bok wybrzuszał się w
miejscu, gdzie był opatrunek. Teca wyciął mu
kawałek przebitego jelita i zawiązał parę
naczyń krwionośnych. Kerk najchętniej
zapomniałby o wszystkim.
- Opowiedz nam - poprosił - podłączyłem ten
mikrofon do systemu nagłaśniania statku,
wszyscy chcą cię usłyszeć. Jeśli mam być
szczery, nadal nie wiemy, co się wydarzyło,
oprócz tego, że obaj - ty i Temuchin,
stwierdziliście, że on przegrał, zwyciężając.
To bardzo dziwne.
Meta nachyliła się nad Jasonem i dotknęła jego
czoła złożoną chusteczką. Uśmiechnął się i
ujął jej dłoń.
- To cała historia. Poszedłem do biblioteki,
żeby znalezć odpowiedz. Powinienem był to
zrobić wcześniej, ale na szczęście jeszcze nie
było za pózno. Biblioteka przeczytała całą
masę książek i szybko mnie przekonała, że
kultury nie można zmieniać z zewnątrz. Może
zostać podbita albo zniszczona - ale nie
zmieniona. A właśnie to próbowaliśmy zrobić.
Czy słyszeliście kiedykolwiek o Gotach i
Hunach - plemionach na Starej Ziemi?
Potrząsnęli przecząco głowami. Jason
przepłukał gardło.
- Były to bandy leśnych barbarzyńców, którzy
żyli w puszczach. Uwielbiali pić, zabijać,
mieli swój własny rodzaj niezależności i bili
się z rzymskimi legionami, kiedy tylko się z
nimi spotkali. Zawsze dostawali w skórę.
Myślicie, że potraktowali to jako nauczkę?
Oczywiście, że nie.
Po prostu ci, co przeżyli zbierali się do kupy
i zaszywali głębiej w lasach, by spróbować
następnym razem. Ich kultura pozostawała
nietknięta. Zmieniła się dopiero, gdy WYGRALI.
Planeta Zmierci III
- 227 -
Ostatecznie ruszyli na Rzymian, zdobyli ich
stolicę i zakosztowali wszystkich zdobyczy
cywilizacji. Przestali być barbarzyńcami.
Podobną sztuczkę stosowali przez całe stulecia
starożytni Chińczycy. Nie byli wielkimi
wojownikami, ale działali jak gąbka. Byli
najeżdżam i podbijali wielokrotnie, ale
narzucali najezdzcom własną kulturę i sposób
życia. Nauczyłem się tej lekcji i po prostu
zorganizowałem wszystko tak, aby podobne
wypadki miały miejsce również tutaj. Temuchin
był bardzo ambitnym człowiekiem i nie mógł się
oprzeć pokusie zdobycia nowych ziem. Najechał
więc niziny, gdy pokazałem mu drogę.
- I zwyciężając, przegrał - powiedział Kerk.
- Właśnie. Zwiat należał do niego. Zdobył
miasta i zapragnął ich bogactwa. Musiał wieje
okupować, by dostać to, co chciał. Jego
najlepsi dowódcy zostali administratorami
nowego państwa i pławili się w luksusie.
Spodobało im się tutaj. Chętnie by zostali. W
sercach byli jeszcze koczownikami, ale
następne pokolenie?... Jeśli Temuchin i jego
wodzowie mieszkali w miastach, to jak mogli
oczekiwać, że uda się wprowadzić z powrotem
prawo zabraniające ich budowania? Wyglądałoby
to raczej głupio. Przyzwoity barbarzyńca nie
ma zamiaru cierpieć zimna na stepach, jeśli
może przybyć na niziny i mieć swój udział w
zdobyczy. Wino było mocniejsze niż achadh, a
mają tu nawet gorzelnie. Koczowniczy tryb
życia jest skazany na zagładę. Temuchin to
wiedział, choć nie umiał ubrać tego w słowa.
Wiedział po prostu, że zwyciężając, zostawił
za sobą i zniszczył bezpowrotnie tryb życia,
który pozwolił mu wygrywać. To dlatego nazwał
mnie demonem i powiesił w klatce.
- Biedny Temuchin - powiedziała Meta w
przebłysku intuicji. - Zgubiła go własna
Planeta Zmierci III
- 228 -
ambicja i w końcu to zrozumiał. Chociaż to on
był zdobywcą, stracił najwięcej. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
