Beverley Jo Malżeństwo z rozsądku 01 Malżeństwo z rozsądku
William Shatner Tek War 01 Tek War
Jack Vance Dying Earth 01 The Dying Earth
Kurtz, Katherine Adept 01 The Adept
Brian Daley Coramonde 01 The Doomfarers of Coramonde (v4.2)
Ross Kathryn Kolacja w Weronie(1)
Zbuduj wlasna marke
Dwie miśÂ‚ośÂ›ci Mortimer Carole
EBOOK Three Adventures of Sherlock Holmes Arthur Conan Doyle
The Builders
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wiedział. - A ja zostawiłem tam coś w czasie wesela i chciał
ko znalezć coś, co zmusi matkę do ustąpienia. Wciąż jednak
bym teraz odebrać.
nie wiedział, co by to mogło być.
Więcej słów między synem i ojcem nie padło, a Johan
Siorbal kwaśne mleko i myślał, że tak czy inaczej powi-
uznał, że matki w ogóle nie musi o niczym informować. By
nien porozmawiać z Małi. Powinien się z nią w jakiś sposób
łoby najlepiej, gdyby wyjechał z domu, a matka by nic nie
spotkać. Jeśli przyjdzie do niej trzezwy, porządnie ubrany
wiedziała. Przynajmniej do jego powrotu. Kiedy jednak
i przedstawi jej swoją sprawę, to z pewnością spojrzy na nie-
szedł przez podwórze do stajni, by zaprząc kobyłę, wymyty,
go zupełnie inaczej niż wtedy, w czasie wesela. Wtedy nie był,
uczesany na mokro i w świątecznym ubraniu, spotkał mat
niestety, trzezwy i za szybko zaczął się do niej dobierać. Jeśli
kę, która wracała ze spichlerza.
więc teraz przyjdzie i będzie się zachowywał, jak należy...
- I dokąd to się wybierasz? - spytała ostro, ogarniając
Zanim wstał od stołu, podjął ostateczne postanowienie.
wzrokiem jego postać.
Następnego dnia pojedzie do Gjelstad, żeby się rozmówić
Niepewnie wyjąkał swoje wyjaśnienie. Nienawidził sie
z Mali. Ta myśl wprawiła go w drżenie, czuł, że jest ogniście
bie w tej chwili, że nie potrafi być mężczyzną i w każdej
czerwony. Powie wszystkim, że zostawił tam coś w czasie
sprawie musi się matce tłumaczyć.
wesela i musi znalezć zgubę. Albo że ma coś do omówienia
- Nikt się przecież tak nie stroi tylko dlatego, że chce
z tamtejszym gospodarzem, gdyby rodzice siÄ™ dopytywali,
odebrać zgubę, a jeszcze jak się wybiera do normalnych lu
po co jedzie. Ostatnie, co mogłoby im przyjść do głowy, to
dzi - powiedziała Beret, rzucając synowi tak podejrzliwe
to, że syn jedzie do Gjełstad, żeby się oświadczyć służącej,
spojrzenie, że aż musiał odwrócić wzrok. - Wygląda bar
myślał z ironią. Tego szoku chciał im oszczędzić, zanim
dziej, jakbyś jechał z oświadczynami, świąteczne ubranie
sprawa nie zostanie do końca wyjaśniona.
i cała ta parada - roześmiała się złośliwie.
51
Gorąco falami spływało na twarz Johana, strumienie
kać nie mógł. I niech sobie myślą, co chcą.
potu ciekły mu po plecach. Dzień był słoneczny i upalny, za
- Nie, u nas wszystko w porządku - odparł, wpatrując
gorąco na świąteczną marynarkę, powinienem włożyć coś
siÄ™ w ziemiÄ™. Raz po raz kopnÄ…Å‚ jakiÅ› kamyk. - No i mam
innego, myślał.
przekazać serdeczne pozdrowienia, a także podziękować za
-I komu to miałbym się oświadczać w Gjełstad? - spy
ostatnią wizytę. To było naprawdę wspaniałe wesele, tak.
tał krótko. - O ile mi wiadomo, to oni tam mają samych sy
Gospodyni Gjelstad zarumieniła, się słysząc pochwalę,
nów.
i Johan widział, że naprawdę sobie to ceni. Jej mąż nie był
Przerażało go, że matka jest taka spostrzegawcza. Nic
znany ze szczodrości, jeśli chodzi o dobre słowo, nie chwa
siÄ™ przed niÄ… nie ukryje.
li! nikogo bez potrzeby, ani żony, ani innych. Był to czło
- Powinieneś się raczej zajmować swoim gospodar-
wiek skłonny do awantur, który za często i za wiele pił,
stwem, a tego rodzaju wizyty zostawić na niedzielę - ucięła
Johan słyszał o tym nie raz. Rzadko kiedy jednak ktoś od
Beret. - Nie stało się chyba nic ważnego, co?
ważył się mu przeciwstawić.
Johan nie odpowiedział.
- Nie, przyjechałem, bo chodzi o to, że w czasie wesela
Kiedy jego kariolka wjechała na dziedziniec w Gjelstad,
zgubiłem tu jedną rzecz - ciągnął Johan. - A ponieważ ze
znowu poczuł to dziwne ssanie i napięcie w całym ciele.
żniwami stoimy niezle, to pomyślałem sobie, że przyjadę
Próbował wymyślić, co powie Mali, ale jakoś nic mu nie
i rozejrzę się trochę koło domu.
przychodziło do głowy. Ech, samo się znajdzie, niech no tyl-
- O, naturalnie, rozejrzyj się. Jeszcze by tego brakowało,
ko zostaniemy we dwoje, uspokajał się. Całkiem pewny jed-
że miałbyś być stratny - mówiła gospodyni, poprawiając
nak nie był.
włosy. - Ja też z tobą pójdę.
Tak jak miał nadzieję, wszyscy mężczyzni pracowali
- Nie, no, nie trzeba się tak mną zajmować, kiedy akurat
w polu, przy żniwach, gospodarza nie wyłączając. Ruth
jest tyle roboty - Johan uśmiechał się niepewnie. - Może ja
Gjełstad wybiegła mu na spotkanie, zarumieniona i przeję
kaś służąca by ze mną poszła? W czasie wesela pomogłem
ta taką wizytą w środku tygodnia.
jednej zanieść wiadra z wodą do pralni... Jak to ona ma na
- Na Boga, któż to do nas przyjechał - powiedziała, sta-
imiÄ™...? Mali, czy jakoÅ› tak...
rając się zdjąć domowy fartuch. - Szkoda, że nie wiedzieli-
- A tak, Mali, nadal u nas pracuje. Niech ona pomoże ci
śmy... żeby cię przyjąć, jak zwyczaj nakazuje.
poszukać zguby, a ja tymczasem zrobię kawę. Mam nadzie
Nie należało do dobrych obyczajów witanie gości w fartu-
ję, że znajdziesz chwilkę, żeby się ze mną napić przed po
chu i roboczym ubraniu, zwłaszcza takich eleganckich gości.
wrotem do domu?
- Mam nadzieję, że w Stornes nic złego się nie stało?
Johan chętnie przyjął zaproszenie, choć akurat w tej
pytała zaniepokojona.
chwili kawa była ostatnią rzeczą, o jakiej by pomyślał. Ser
Johan czuł się po prostu głupio i był czerwony jak bu-
ce biło mu tak gwałtownie, że czuł pulsowanie żyły na szyi.
rak. Może matka jednak miała rację, że powinien był odło
Nareszcie znowu ją zobaczy, tę dziewczynę, której od pierw
żyć wizytę do niedzieli. Bo przyjeżdżać tak bez zaproszenia,
szego spotkania nie mógł sobie wybić głowy.
w żniwa, to ludzie mogą sobie pomyśleć, że dzieje się coś
- Dobrze, w takim razie przyślę ci Mali - powiedziała
złego. A przynajmniej ważnego. Ale on, niestety, dłużej cze-
gospodyni. - I mam nadzieję, że znajdziesz to, co zgubiłeś.
52
53
Johan poczuł ukłucie w sercu, kiedy zobaczył Mali wy-
Leciutki uśmiech przemknął po jej twarzy. Johan nie był
chodzącą z domu. Zdjęła fartuch, pewnie dlatego, że gospo-
całkiem pewien, czy nie było w nim trochę wyniosłości. Mo
dyni jej kazała, pomyślał. Nie nosiła też czepka. Również
że ona myśli, że Johan jest przesadnie grzeczny, a może, że
i dzisiaj miała jedwabiste loki nad uszami. Johan stwierdził,
całkiem po prostu głupi. Długo się jednak nad tym nie za
że jest jeszcze ładniejsza niż w jego wyobrażeniach. Zwrócił [ Pobierz całość w formacie PDF ]
