McMahon Barbara Romans z szejkiem 07 Spotkanie na pustyni
Krzysztonâ_Barbara_ _Kapitan_Derko_ _Czlowiek_w_czarnym_kapeluszu
01. Bretton Barbara Blaski i cienie Hollywood Tylko ty
Dunlop Barbara GorÄ cy Romans 959 Gra pozorĂłw
Cartland Barbara NajpiÄkniejsze miĹoĹci 61 Zakochany hrabia
Donald Keyhoe Flying Saucers are Real
Drummond June Brzemić winy
Joel Dorman Steele A Brief History of the United States, Fourth Edition (1885)
Jennifer Armintrout Blood Ties 2 Blood Ties The Possession
Ian Morson [William Falconer Mystery 05] Falconer and the Great Beast (pdf)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Neil objął ją ramieniem i pomógł wstać.
- Jakoś przedtem ci nie przeszkadzały. Nic ci się nie stało?
- Wszystko w porządku - warknęła, rozcierając biodro.
- No, to masz szczęście. Do licha, Deirdre, czy próbujesz się
zabić? Następnym razem patrz pod nogi!
- Właśnie że patrzyłam!
157
RS
- Wobec tego szłaś za szybko!
- Nie szybciej niż zwykle!
- Czyli za szybko!
Deirdre umieściła kule pod pachą i odwróciła się od niego
obrażona.
- Nie potrzebuję twoich rad! Radzę sobie sama od lat i mam
zamiar dalej to robić! To, że mi pomagałeś przez tydzień, nie daje ci
prawa, by mi rozkazywać. Jeśli chcesz naprawdę mi pomóc, zdejmij z
moich barków tę cholerną korporację!
- Jeśli naprawdę chcesz mi pomóc, daj mi tę cholerną
korporację!
Przez długą chwilę stali naprzeciwko siebie z płonącymi oczyma
i rozszerzonymi nozdrzami. Stopniowo ich oddech uspokajał się;
gniew się ulatniał.
- Jest twoja - powiedziała cicho Deirdre, patrząc mu badawczo w
oczy.
- Biorę ją - odrzekł równie cichym głosem.
- To zwariowany pomysł.
- Idiotyczny.
- Ale jest jakimś wyjściem dla nas obojga.
- To prawda.
Stali tak jeszcze przez następną długą chwilę, wreszcie Neil
położył dłoń na karku Deirdre i poprowadził ją w kierunku kanapy.
- Dużo myślałem od czasu naszej ostatniej rozmowy - zaczął
mówić najpierw z wahaniem, potem nabierając rozpędu. -
Wałkowałem i wałkowałem mój problem, próbując znalezć jakieś
158
RS
rozwiązanie. Czasami jestem tak wściekły, że myślę wyłącznie o
zemście, ale gdy się uspokajam, zdaję sobie sprawę, że to bzdura.
Naprawdę pragnę pracować w swoim zawodzie. - Spojrzał na nią. -
Ty masz korporację, której nie chcesz. Myślę, że potrafiłbym zrobić z
niej dobry użytek.
- Dla zemsty?
- Nie. Może byłoby to coś w rodzaju odwetu, ale przede
wszystkim - trudno mi to powiedzieć zwłaszcza tobie, Deirdre
mężczyznie niełatwo pogodzić się z brakiem wyboru. Muszę jednak
stawić czoło rzeczywistości, a wygląda na to, że w Hartfordzie nie
znajdę pracy.
- Mówiłeś przecież, że nie chcesz się przeprowadzać.
- Mówiłem, że nie chcę tego robić z powodu Wittnauer-
Douglass. Może to pokrętne rozumowanie, ale zaczynam myśleć, że
praca dla Joyce Enterprises jest dla mnie atrakcyjna niezależnie od
moich problemów w Hartfordzie. Bez względu na trudności, które ty
widzisz, Joyce ma opinię solidnej firmy i nie bałbym się
zainwestować w nią mojego kapitału. Być może jestem bardzo
zarozumiały, ale uważam, że mam wiele do zaoferowania. Jestem
dobrym prawnikiem i znam od podszewki funkcjonowanie wielkich
korporacji. Może nie jestem przedsiębiorcą, ale znam ich wielu. I
jestem w stanie skaptować ich do współpracy. Niestety, oznacza to
wprowadzenie kogoś z zewnątrz, a z tego, co mówiłaś, twoja rodzina
jest temu absolutnie przeciwna. Nie wiadomo więc, czy zechcą mnie
zaakceptować.
Deirdre uniosła wyzywająco brodę.
159
RS
- Mam taką samą ilość udziałów, co moja matka i siostra. Jeśli
wejdziesz ze mną do korporacji, nie ośmielą się sprzeciwić.
- Ale przecież ty nie chcesz tej korporacji. Na tym polegał twój
problem.
- Tak, ale gdybyśmy byli... - zająknęła się, szukając
odpowiedniego słowa. - Gdybyśmy byli razem... to znaczy, gdybym
postawiła jasno sprawę, że... jesteśmy parą... Pokręcił przecząco
głową.
- To za mało. Powinniśmy się pobrać.
- Pobrać? - Chciała bardziej trwałego związku, ale nie myślała o
małżeństwie. - Czy to nie za bardzo radykalne rozwiązanie?
Neil wzruszył ramionami, ale jego nonszalancja była tylko
pozorna. Szukał sposobu, by przywiązać do siebie Deirdre. Zdał sobie
sprawę, że ją kocha, ale nie potrafił jej tego na razie wyznać. Pragnął
ją poślubić.
- Jeśli jest radykalne, to wyłącznie dlatego, że znamy się tak
krótko. Przecież jest nam dobrze razem, prawda?
- Wciąż się kłócimy! - powiedziała, wchodząc w rolę adwokata
diabła. Gdyby wiedziała, że Neil ją kocha, nie wyciągnęłaby tego
argumentu. On jednak tego nie powiedział, a ona nie miała odwagi
odkryć kart.
- Wcale nie tak często. Tylko wtedy, gdy nie potrafimy
zapanować nad dręczącymi nas problemami. Mamy okresy, gdy
wszystko idzie gładko, prawda?
- Prawda - przyznała niechętnie.
160
RS
- A skoro ten plan rozwiązuje nasze problemy, nie będziemy [ Pobierz całość w formacie PDF ]
