Carey Mary Virginia Tajemnica Ĺmiertelnej PuĹapki
Sandemo_Margiti_40_ZśÂoty_ptak
Edward Stachura Siekierezada
Antonow Sztuka Bycia Szczesliwym
kominiarz
Dragonlance Bohaterowie 02 Ostrze Burzy Berberick Nancy Varian
351. Anderson Natalie Pierwszy pocaśÂunek
Zarys dziejów piwowarstwa gliwickiego
Metoda Dr Dukana Dieta przepisy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
co będzie naprawdę myślał i czuł pod maską swojego
nieodpartego uroku?
Wiedziała, że jej pragnie i że chce z nią być tak długo, ile
będzie trwało pożądanie. Ale wszystkie jego pozostałe uczucia
były dla niej tajemnicą, którą będzie musiała poznać, zanim się
pobiorą. Chciała być z Jakiem, ale małżeństwo to zbyt poważna
sprawa, żeby pójść na żywioł. To kontrakt na całe życie, który
obejmował też dzieci.
Będzie mieć na niego oko. Nie mogą jej zaślepić jej własne
uczucia wobec niego. Uczucia, które z każdą chwilą stawały się
silniejsze.
W czasie lotu Jake wypytał Merlinę o imiona wszystkich
członków rodziny, którzy będą na przyjęciu. Przypominało mu to
przygotowania dc spotkania służbowego, tyle że imion do
zapamiętania było więcej. Kiedy powtórzył kilka razy w myślach
wszystkie powiązania rodzinne, stwierdził, że opanował je już na
tyle dobrze, by ułatwić przedstawianie się i rozmowy.
Nie był za to przygotowany na wylewne powitanie Danny'ego
i Joego. Dwaj krzepcy mężczyzni przytulali i całowali Merlinę
z prawdziwą czułością, klepali Jake'a po plecach, ściskali jego dłoń
obiema rękami i komentowali wesoło:
- Hej, Merlina! W końcu znalazłaś sobie faceta!
- Gratuluję, Jake! Myśleliśmy, że nasza niezależna
siostrzyczka zawsze będzie sama!
- Mama jest w siódmym niebie. Nie dość, że narodziny, to
jeszcze ślub!
- Szykuje się niezłe przyjęcie!
Ich ciepło i nieskrępowana radość sprawiły, że Jake poczuł się
niepewnie. Nie był przyzwyczajony do prawdziwej życzliwości.
To nie była wyuczona grzeczność - pochodziła z serca. Jego
własny uśmiech wydał mu się fałszywy.
Bracia zaprowadzili ich do stojącego na parkingu land-rovera.
Kiedy już wsiedli do samochodu i wyruszyli w stronę winnicy
Rossich, cała uwaga skupiła się na Jake'u.
- Więc byłeś szefem Merliny - zaczął Danny. Opowiedz coś
o swojej firmie.
Wyjaśnił, czym zajmuje się Signature Sounds. Zdawał sobie
sprawę, że niektóre z europejskich firm sprzedających dzwonki do
telefonów nie cieszyły się najlepszą reputacją, bo naciągały dzieci
i podpisywały z nimi niekorzystne umowy. Dlatego pospieszył
poinformować braci Merliny, że jego firma jest uczciwa.
Klienci dostają tylko to, czego chcą i za co są gotowi zapłacić,
a każdy, kto nie skończył osiemnastu lat, musi mieć zgodę
rodziców.
Choć Danny i Joe mieli komórki i znali się na komputerach,
nie kryli zdziwienia, gdy usłyszeli, co sprzedaje Jake.
- Chcesz powiedzieć, że ludzie naprawdę płacą za to, żeby
ktoś zamienił im zwykły dzwonek na jakieś tra-la-la?
- Nadaje to komunikacji bardziej osobisty charakter.
- Nie można po prostu się przedstawić?
- Można. Ale to nowość. Ludzi to bawi.
- I pewnie doprowadza do szału.
- Ile to musi robić hałasu!
- Niekoniecznie - powiedział Jake. Po raz pierwszy czuł, że
jest w defensywie. - Mamy ogromny wybór melodii. Są bardziej
przyjazne dla ucha niż zwykły dzwonek.
- I zajmujecie się tylko tym?
Jake miał poczucie, że bracia uważają jego firmę za
głupstwo. Sam nigdy dotąd nie zastanawiał się nad znaczeniem
tego, co robił. Po prostu wpadł na dochodowy pomysł. Odniósł
sukces finansowy, ale to, co sprzedawał, nie miało wartości samo
w sobie. Było ulotne.
- Najpopularniejsze dzwonki sprzedają się w milionach na
całym świecie - powiedziała Merlina.
- %7łartujesz!
- Nie. Wielu ludziom dają poczucie, że wyrażają przez to
siebie. Nie umniejszaj wagi jakiegoś przedsięwzięcia tylko dlatego,
że sam byś go nie wymyślił.
Broniła go. Albo ganiła braci za zaściankowość. Czy to przez
nią przeprowadziła się do miasta?
- Nie chciałem, żeby to tak wyglądało, Jake - przeprosił
Danny. - Jeśli lubisz swoją pracę, to dobrze.
- Chyba nie rozumiemy za dobrze tego świata - dodał smutno
Joe.
- To bardzo różnorodny świat - stwierdził z uśmiechem Jake.
Zcisnął rękę Merliny w podziękowaniu za jej wsparcie.
Coraz bardziej oddalali się od Griffith. Bracia pokazali
Jake'owi winnice należące do rodziny. Opowiadali o różnych
gatunkach winogron, które uprawiali.
Ich duma z posiadanej ziemi i tego, czym się zajmowali,
wywołała u Jake'a kolejną falę niepewności. Merlina miała rację.
Wkroczył do innego świata - bardziej materialnego, namacalnego.
Zazdrościł jej braciom silnego poczucia przynależności do tego
miejsca.
Tu się urodzili i wychowali, tu pracowali i prawdopodobnie
tutaj umrą. A przy tym emanowali taką radością, jakiej nigdy
w życiu nie doświadczył. Nigdy nie czuł się nigdzie przywiązany.
Jego matka często zmieniała domy. Miejscem, w którym mieszkał
najdłużej, był internat - znośny, ale nie zastąpił domu. Rezydencja
dziadka w Vaucluse była jedynym stałym elementem w jego życiu,
ale wizyty to nie to samo. Nie czuł się emocjonalnie związany
nawet z własnym mieszkaniem.
- Jesteśmy! - zawołał Joe, skręcając w kierunku bramy, którą
obsiadła chmara dzieci. Dwa psy - labrador i bokser - skakały
wśród nich, szczekając wesoło. Joe wychylił się z okna i krzyknął:
- Otwórzcie nam, dzieciaki!
Jeden z chłopców zeskoczył, by otworzyć bramę. Reszta
wciąż na niej siedziała, machając energicznie i krzycząc.
- Hej, Merlina, mamy nowego braciszka!
- Merlina, pokaż nam swojego chłopaka! [ Pobierz całość w formacie PDF ]
