Jedi Adam Upadek Jedi
Diana Palmer Przerwany koncert
Potter Karen Dom nadziei
Sasson Jean Corki ksiezniczki Sultany
Jan PaweśÂ II Encyklika (Sollicitudo Rei Socialis)
(SZKLARSKI ALFRED SOBOWT_323R PRO)
Lucio_Anneo_Seneca Tratados_morales
Jerry Pournelle Falkenberg's Legion 2 Falkenberg's Legio
M315 Schematic
Greg Keyes Chosen of the Changeling 2 Blackgod
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
coś zbliżyło go do malca, który w tej chwili grzebał nerwowo rozczłapanym trampkiem w żwirze
ścieżki i spode łba spoglądał na niego.
- To znaczy - powiedział jakby do siebie - że nie chcesz zostać dobrym piłkarzem?
Maniuś ocknął się z zamyślenia, zerwał się z ławki, odsunął z czoła czapkę.
- Jak ciocię Franię kocham, że chcę! - zawołał tak szczerze, że Stefanek roześmiał się.
- Dobry piłkarz nie tylko w nogach ma rozum, ale i w głowie. Kopać bezmyślnie piłkę potrafi
nawet tresowana małpa. Do nowoczesnej gry w piłkę potrzebna jest inteligencja. Z sześcioma
klasami nie zajedziesz daleko.
Maniuś poskrobał się za uchem.
- Tak, tak - uśmiechnął się przyjaznie Stefanek. - A teraz powiedz mi, bracie, kiedy macie
następny mecz?
No, nareszcie mówi do rzeczy - pomyślał Maniuś i z wdzięcznością spojrzał na polonistę .
- My, proszę pana, chcemy zapisać się na ten turniej, co to w gazecie pisali. Ważna rzecz, panie
Wacku, taka liga piłkarska dla nie zorganizowanej młodzieży.
- A trenujecie?
- Jeszcze jak! Pająk, to znaczy Poldek Piechowiak, dwadzieścia główek za jednym zamachem
odbija, aż mu w oczach świeczki stają. Trening to dobra kondycja, a kondycja to pół wygranej -
zakończył fachowo.
- No dobrze, a kiedy macie najbliższy trening?
W tej chwili Maniuś przypomniał sobie, że nie jest już członkiem Syrenki , że Mandżaro wylał
go za zorganizowanie piłki, ale nie chcąc się z tym zdradzić, skłamał bez zmrużenia powiek:
- W środę, o piątej, na naszym boisku.
- To powiedz chłopcom, że przyjdę. Zobaczę, jak trenujecie. A teraz poczekaj chwilę. Mam dla
ciebie niespodziankę.
Maniuś został sam. Był tak zaskoczony nagłym i pomyślnym zwrotem tej przykrej rozmowy, że nie
chciał uwierzyć słowom znakomitego piłkarza. Czy to możliwe, żeby najlepszy gracz Polonii
chciał przypatrywać się ich treningowi? %7łeby sławny Stefanek osobiście przyszedł na ich boisko?
Paragon tarł z przejęciem czoło i zdawało mu się, że nagle coś zmieniło się na świecie. Przykry dzień
minął bezpowrotnie. A gdy chłopiec ujrzał Stefanka z nowiutką piłką pod pachą, zbaraniał do reszty.
- Rozmawiałem z kierownikiem naszej sekcji - powiedział Stefanek zbliżając się do chłopca -
opowiedziałem mu o waszym meczu, o wszystkim. Kierownik zgodził się pożyczyć wam piłkę, ale
pod tym warunkiem, że będziecie ją szanowali i nie będziecie się bić na boisku...
- To się rozumie, panie Wacku! - zawołał chłopiec i pełnym zachwytu spojrzeniem ogarnął nową,
piękną piłkę.
- Powtórz to kolegom, a w środę przyjdę do was zobaczyć, jak gracie. Gdy Maniuś został sam,
długo nie mógł zrozumieć, co się stało. Zdawało mu się, że to wszystko, o czym przed chwilą
usłyszał, to jakiś piękny sen. Dopiero, gdy rozejrzał się wokół, gdy zobaczył betonowy zrąb trybun,
wejście do szatni, w której znikł Stefanek, i przyprószoną łagodnym światłem murawę treningowego
boiska, podskoczył kilka razy, ucałował piłkę i pognał do bramy, żeby jak najszybciej podzielić się z
kolegami radosną nowiną.
Zbliżając się do Gołębnika, z daleka zobaczył Perełkę.
Dobra jest - pomyślał - z Bogusiem będzie można spokojnie pogadać .
Ale gdy podszedł jeszcze bliżej, zauważył, że Perełka stoi tak przybity i smutny, jakby go
spotkało jakieś wielkie nieszczęście. Mały bramkarz na widok Paragona wyciągnął ku niemu swe
chude ręce.
- Człowieku - zawołał stłumionym głosem - okropna wsypa! Mandżaro i Tadek siedzą zamknięci
na komisariacie. Wpadli razem ze Skumbrią i Królewiczem. Co robić? Zahorska już mnie pytała,
gdzie Felek. Powiedziałem jej, że poszedł do Ignasia płoszyć gołębie. Ale co dalej? Mówię ci,
koniec świata, beznadziejna sytuacja i w ogóle... - terkotał bez składu i ładu jak karabin maszynowy i
tak był przejęty, że nawet nie spostrzegł piłki, którą Paragon podsunął mu pod sam nos.
- Wolnego, Perełka - Maniuś zahamował potok bezładnych słów. - Mów wszystko legalnie, po
kolei, bo ja nic z tego nie rozumiem.
Mały bramkarz nabrał w piersi sporą porcję powietrza i zaczął opowiadanie od początku, ale
jeszcze bardziej chaotycznie. Maniuś przerwał mu w połowie:
- Formalnie o co chodzi?
- O to chodzi, że siedzą w pace.
- Chcieli się połączyć ze Skumbrią, to się połączyli - stwierdził poważnie Paragon. - A ja
tymczasem piłkę dostałem i zorganizowałem trenera dla naszego klubu. No, co się gapisz! Jak ci się
to podoba?
Perełka spojrzał na niego z wyrzutem.
- Tu koledzy siedzą w pace, a ty opowiadasz głodne kawałki. Trzeba ich ratować, rozumiesz?
- Rozumiem, ale nie bardzo wiem, jak to zrobić. Perełka popatrzył na niego błagalnie.
- Człowieku, wykombinuj coś, ty przecież zawsze masz jakieś pomysły. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
