Ahern Jerry Krucjata 15 PrzywĂłdca
Ahern, Jerry Krucjata7 Prorok
Courths Mahler Jadwiga Kocham CiÄ, Lonny
Harry Turtledove V
Chmielewska_Joanna_ _Najstarsza_prawnuczka
27 Skandal
Brandy Golden [Brocton Chronicles 03] More of Maddie Danvers [DaD] (pdf)
Lovelace Merline Tajemnica medalionu
Zelazny, Roger A Night in the Lonesome October
Cynthia Vespia [Demon Hunter 01] The Chosen One (pdf)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Każdy przedmiot wzbijał kurz, każdy budził nowe wspomnienia. Upchała wszystko do worków,
odkurzyła, otarta oczy i odsunęła przeszłość od siebie.
Zadzwonił telefon komórkowy. Holly zbiegła szybko do kuchni, żeby odebrać.
- Halo.
- Zrobię z ciebie gwiazdę! - zawył histerycznie Declan i zaniósł się niepohamowanym śmiechem.
Holly wytężyła umysł, nie mogła jednak pojąć, o co jej bratu chodzi.
- Upiłeś się, czy co?
- Może trochę, ale to nie ma najmniejszego znaczenia.
- Bój się Boga, jest dziesiąta rano! - Roześmiała się. - Ty w ogóle spałeś?
- Nie. Właśnie wracam do domu. Jestem w pociągu, w Galway. Wczoraj wieczorem odbyło się tu
wręczenie nagród.
- Wybacz moją ignorancję, ale nie wiem, o jakich nagrodach mówisz.
- O studenckich nagrodach mediów. Wygrałem konkurs! - krzyknął. Z wrzawy w słuchawce Holly
wywnioskowała, że świętuje z nim cały wagon. - A w nagrodę puszczą mój film za tydzień w
telewizji w Kanale Czwartym! - W słuchawce znów rozległ się aplauz, dlatego ledwo słyszała brata.
- Zobaczysz, siostro, jeszcze będziesz sławna! - usłyszała, zanim się rozłączył.
Zadzwoniła do rodziny, żeby przekazać dobrą wiadomość, ale okazało się, że Declan wszystkich
już zdążył obdzwonić. Ciara trajkotała jak rozemocjonowana pensjonarka o tym, że pokażą je w
telewizji i że Daniel udostępnił Klub Diwa , żeby wszyscy mogli obejrzeć film w przyszłą środę
na dużym ekranie. Holly nie posiadała się z radości. Zadzwoniła do Sharon i Denise, żeby podzielić
się z nimi tą nowiną.
- Coś niesamowitego! - wyszeptała z przejęciem Sharon.
- Dlaczego mówisz szeptem? - spytała również szeptem Holly.
- Ten stary ramol zabronił nam rozmawiać w sprawach prywatnych - pożaliła się Sharon na szefa. -
Twierdzi, że więcej czasu spędzamy na rozmowach przez telefon niż na pracy. - Nagle zaczęła
mówić dużo głośniej, bardzo urzędowym tonem. - Czy mogłabym poznać dokładne dane?
Holly roześmiała się.
- Stoi ci teraz nad głową?
- Jak najbardziej - ciągnęła Sharon.
- No dobra, to nie będę gadała długo. Dokładne dane wyglądają tak, że spotykamy się w środę
wieczór u Hogana , żeby to obejrzeć.
- Znakomicie.
Sharon udawała, że notuje dane.
- %7łebyś wiedziała. Szykuje się chyba niezła zabawa. Sharon, co ja mam włożyć?
- Hm. Myślisz o jakimś nowym ciuchu, czy o czymś, co masz?
- Na nic nowego mnie nie stać. Muszę wybrać coś z szafy.
- Może coś czerwonego?
- Tę bluzkę, którą miałam na twoich urodzinach?
- O właśnie. A jaki jest obecny stan pani zatrudnienia?
- Szczerze mówiąc, jeszcze nie zaczęłam szukać pracy. - Holly zasępiła się.
- A data urodzenia?
- Oj, daj już spokój - powiedziała ze śmiechem Holly.
- Proszę wybaczyć, ale wydajemy ubezpieczenia komunikacyjne osobom, które ukończyły
dwudziesty czwarty rok życia. Niestety, jest pani za młoda.
- Ech, marzenie ściętej głowy. Dobra, pogadamy pózniej.
- Dziękuję za rozmowę.
Holly usiadła przy kuchennym stole, dumając, w co by się za tydzień ubrać. Postanowiła wyglądać
elegancko i seksownie. Może znajdzie coś w sklepie Denise. Postanowiła od razu do niej
zadzwonić.
- Słucham, tu Swobodny Strój - odebrała uprzejmie Denise.
- Witaj, Swobodny Stroju . Mówi Holly. Wiem, że nie powinnam ci przeszkadzać w pracy, ale
mam sensację: film Declana dostał pierwszą nagrodę na jakimś festiwalu studenckim. Mają go
puścić w telewizji w środę wieczór.
- To cudownie! I my też w nim jesteśmy?
- Tak sądzę. Spotykamy się w środę w pubie U Hogana , żeby go razem obejrzeć. Przyjdziesz?
- Jasne! Mogę przyprowadzić swojego nowego chłopaka, Toma? - spytała ze śmiechem.
- Tego od karaoke? - spytała zdumiona Holly.
- A kogo by innego? Och, Holly, jestem taka zakochana! - wyszczebiotała i znów zaczęła się śmiać.
- Zakochana? Przecież poznałaś go dopiero kilka tygodni temu!
- No to co? Podobno wystarczy jedna chwila.
- Ale mnie zaskoczyłaś! Nie wiem, co powiedzieć. To fantastyczna wiadomość!
- Tylko się tak na wyrost nie podniecaj - powstrzymała jej entuzjazm Denise. - Ale nie mogę się
doczekać, żebyś go poznała. Na pewno ci się spodoba.
- Przecież już go poznałam... - powiedziała Holly.
- Oj wiem, ale wolałabym, żeby się to odbyło w normalnych okolicznościach. Wtedy myślałaś tylko
o tym, żeby się schować w toalecie.
Holly wzniosła oczy do nieba.
- W takim razie do zobaczenia.
Po przyjezdzie do Hogana Holly weszła na górę do Klubu Diwa . Dochodziło pół do ósmej,
klub nie był jeszcze oficjalnie otwarty. Przyszła pierwsza i zajęła miejsce przy stole naprzeciwko
wielkiego ekranu.
Aż podskoczyła na brzęk tłuczonego szkła. Zobaczyła za barem Daniela z szufelką i zmiotką w
ręce.
- O, cześć, Holly. - Patrzył na nią ze zdziwieniem. - Nie słyszałem, żeby ktoś wchodził.
- To tylko ja. Przyjechałam trochę wcześniej. Podeszła, żeby się przywitać.
- Nawet nie trochę, a bardzo - zauważył, spoglądając na zegarek.
- Reszta towarzystwa zejdzie się najwcześniej za godzinę.
Holly zmieszała się.
- Przecież program zaczyna się o ósmej.
- Mnie powiedziano, że o dziewiątej, ale mogę się mylić. - Sięgnął po gazetę. - Tak, dwudziesta
pierwsza, Kanał Czwarty.
- Och, przepraszam. Przejdę się po mieście.
- Nie wygłupiaj się. Dotrzymasz mi towarzystwa. - Uśmiechnął się.
- Czego się napijesz?
Miał zarazliwy uśmiech.
- No dobrze. W takim razie poproszę mineralną.
Sięgnął za siebie do lodówki po wodę w butelkach. Holly zastanawiała się, na czym polega zmiana [ Pobierz całość w formacie PDF ]
