Norton Andre Pani Krainy Mgiel
Nadzór
Smith Karen Rose Zarć™czynowy brylant
GRD1038.Maynard_Janice_Wbrew_zasadom
Milosc i wolnosc poza cialem D. Sugier
Barbara Elsborg Digging Deeper (pdf)
Flirting Made Easy
Historia Manon Lescaut i kawalera des Grieux
garth_nix_ _cykl_stare_królestwo_03_ _abhorsen
James P. Hogan Mind, Machines and Evolution
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
że ta ostatnia uwaga wyrwała jej się mimo woli, pod wpływem emocji. Ale
Josette, składając ręce na kolanach, uśmiechała się szeroko, bez śladu łez
w oczach.
Ha! zawołała wesoło. Nie chciałabym być na miejscu Pascala dziś
wieczorem.
Z powodu mera czy Fatimy?
Obojga! wykrzyknęła i wybuchnęli śmiechem.
Pierwotny wniosek upadÅ‚, ponieważ René w koÅ„cu zagÅ‚osowaÅ‚ przeciwko
niemu. Poparł natomiast propozycję Christiana, którą tego wieczoru
pospiesznie wymyÅ›lono w épicerie.
W drodze głosowania, przy sześciu głosach za, czterech przeciw i jednym
wstrzymującym się, conseil municipal postanowiła, że przeprowadzi
inspekcję oberży oraz restauracji dwa tygodnie po terminie ich nabycia.
Oberża nie miała szans wyjść z tej próby zwycięsko, ponieważ Loubet nie
nadążał za przepisami przeciwpożarowymi i od dziesięciu lat nie
wprowadzał żadnych środków bezpieczeństwa. Jeśli placówka nie spełni
standardów, mer będzie miał prawo ją zamknąć. I to wszystko miało się
rozstrzygnąć jeszcze przed Bożym Narodzeniem.
Christian był pewien, że utrata dochodu w połączeniu z kosztem
koniecznych napraw zmusi nowych właścicieli do sprzedaży oberży komuś
z miejscowych, a przynajmniej jakiemuś Francuzowi, który mógłby
z powodzeniem poprowadzić restaurację. I zdołał do swojego pomysłu
przekonać tylu członków rady, że wniosek przeszedł.
Jak sądzisz? Dlaczego mer się wstrzymał? zapytała Josette, już trochę
spokojniejsza.
Nie mam pojęcia. Kto wie, co mu chodzi po głowie? Mam tylko
przeczucie, że mu podpadłem! Christian wzdrygnął się. -1 mimo twojej
euforii odnoszę wrażenie, że nie działamy fair.
Przecież gmina nie może pozwolić, żeby mer i jego poplecznicy przejęli
oberżę! A nie mając alternatywy, rada by mu na to pozwoliła. A tak nowi
właściciele będą mieli przynajmniej szansę.
NiewielkÄ….
Być może przyznała Josette. Ale zawsze&
4
Tam& Nie, nie. O tam& Ojej, proszę uważać!
Lorna przeczesała brudną ręką potargane włosy i zaczęła zastanawiać się
po raz nie wiadomo który, dlaczego uległa Paulowi, dlaczego zgodziła się
sprzedać wszystko i przeprowadzić do Francji. Patrzyła, jak dwaj pracownicy
firmy przewozowej, którzy najwyrazniej przy narodzinach zdecydowali się
wziąć tylko połowę swojego przydziału inteligencji, postawili czy raczej
porzucili kanapę w kącie przeciwnym niż ten, który wskazała.
Moż być, prosz pani? zapytał bystrzejszy z nich.
Idealnie mruknęła.
Pewnie nie ma co liczyć na porządną angielską herbatę u żabojadów, co
nie, prosz pani?
Zadowolona, że może uciec od tego chaosu, Lorna poszła do kuchni, aby
poszukać czajnika turystycznego. Po drodze jednak przygotowała się
psychicznie do tego, że pudło z napisem kuchnia znajdzie w którejś
sypialni.
Pchnęła drzwi do kuchni i uśmiechnęła się lekko. Przez cały tydzień przed
przeprowadzką ciężko pracowali tu razem z Paulem, i teraz pomieszczenie,
do którego miesiąc wcześniej wchodziła z odrazą, było nie do poznania.
Blaty ze stali nierdzewnej lśniły czystością, we frytkownicy nie było już
żadnych zdechłych gadów, a lodówka zupełnie nie przypominała
laboratorium Alexandra Fleminga.
Równie wiele pracy włożyli w wysprzątanie pozostałych pomieszczeń:
wyrzucili góry mysich odchodów, umyli wszystkie powierzchnie, wynieśli do
ogrodu połamane meble, aby je potem spalić. Jednooki jeleń opuścił oberżę
jako pierwszy, a za nim większość makabrycznych obrazów wiszących nad
schodami, i korytarz od razu zrobił się pogodniejszy.
Puszki na strychu, które pełniły zadanie prowizorycznych wiader, zostały
zastąpione dużymi plastikowymi pojemnikami, a pod nie, na wszelki
wypadek, podłożyli brezent. Ponieważ zapowiadano ulewne deszcze, Paul
nie zamierzał ryzykować, zwłaszcza że nie mogli rozpocząć remontu przed
Bożym Narodzeniem. Mimo wysiłków finansowych z powodu niekorzystnego
kursu wymiany walut ledwie udało im się odłożyć pieniądze na najpilniejsze
naprawy dachu, i to kosztem wymiany centralnego ogrzewania. Dopóki nie
zarobią na nowy bojler i zbiornik na ropę, Paul zamierzał ograniczyć się do
niezbędnych prac remontowych.
Zapowiadał się trudny rok, tego byli pewni. Ale gdy wreszcie znalezli się
na miejscu, ogarnął ich optymizm co do przyszłości. Przynajmniej plaga
myszy została opanowana. Pułapki z ciemną czekoladą na przynętę
uśmiercały po dziesięć osobników dziennie, Pomidor zabiła cztery,
zostawiając ich zmasakrowane zwłoki na tylnych schodach, a Paul jedną,
którą zatłukł łopatą w piwnicy, gdy przebiegała przed nim po podłodze.
Biorąc pod uwagę, że mysz z trójwymiarowej stała się dwuwymiarowa, nie
można powiedzieć, że przeżył taki koszmar jak ona, ale czuł się podobnie.
Piętnaście myszy w ciągu niespełna tygodnia. To musi być rekord
myślała Lorna, przyciągając do siebie jedno z trzech pudeł, które stały na
podłodze. Po bezowocnym przeszukaniu tego z napisem kuchnia , bo dwa
pozostałe nosiły napis sypialnia , Lorna postanowiła użyć rondla, który od
czasu przyjazdu służył im jako czajnik. Ręka zawisła jej nad nieotwartym
jeszcze pudełkiem PG Tips, które znalazła wcześniej, ale uznała, że nie
będzie marnować dobrej herbaty dla facetów od przeprowadzek, i z
poczuciem winy wróciła do paczki Liptona, kupionej w supermarkecie w St.
Girons. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
