Sandemo Margit Saga o KrĂłlestwie ĹwiatĹa 01 Wielkie Wrota
L. J. Smith Ĺwiat Nocy 02 . . . , AnioĹ CiemnoĹci, . . [caĹa]
Roberts Nora Klucze Klucz ĹwiatĹa
DARIA MILKO Ĺwiat cieni
Acuna, Desiree Labyrinth of the Beast (LSB)[Kimberly Zant]
Saga rodu Michorowskich 02 Córka Michorowskich Rohóczanka Anna
Tolkien J.R.R. NiedokośÂczone OpowieśÂci tom 1
Jan PaweśÂ II Encyklika (Redemptoris Missio)
P169
James Fenimore Cooper The Pilot, Volume 2
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zrozumieć, ale przebaczyć? Nigdy!
- Myślałam, że chcesz porozmawiać.
- Sądzę, że powinniśmy pomówić o przyszłości.
- Odpowiada mi to. Ale nie wchodzmy znów na grunt, który już udeptaliśmy.
- To znaczy?
- Dzieci.
- Swoją drogą jesteś wspaniałą matką.
- Jestem dosyć dobrą matką - sprostowała. - Daleko mi do jednak do ideału. Popełniam mnóstwo
błędów. Myślę, że i ty będziesz je popełniał. Wchodzisz na stromą i krętą drogę, więc nie spodziewaj
się, że od razu pójdzie ci łatwo. To nie jazda na rowerze ani...-urwała.
- Ani co? - podchwycił.
- Zapomniałam - odpowiedziała, bo nie przyszło jej w porę do głowy jakieś wiarygodne kłamstewko.
Spojrzała na niego z zakłopotaniem. Nie sprawiał wrażenia przekonanego.
- Miałam zamiar powiedzieć kochanie się", ale jestem pewna, że w tym byłeś zawsze świetny. Nie
mylę się, prawda?
105
Na twarzy Angolosa pojawił się wyraz zdumienia, ustępując prędko miejsca zmysłowemu
uśmieszkowi.
- Nie musisz się tak od razu puszyć - zaznaczyła cierpko.
- Nie puszę się. Po prostu zapomniałem jak bardzo potrafiłaś mnie zawsze rozśmieszyć - powiedział i
ku jej konsternacji parsknął donośnym, nieskrępowanym śmiechem.
A niech go, pomyślała. Ma naprawdę diabelnie seksowny śmiech.
- Uspokój się - syknęła. - Nicky się obudzi i zaraz ktoś przyjdzie z dołu sprawdzić co się dzieje.
- Czy twoja rodzina ma coś przeciwko śmiechowi?
- Nie. Tylko przeciw tobie - uśmiechnęła się smętnie. - A pamiętasz...? - spytała i znów umilkła.
- Co takiego?
- Gdy pierwszy raz przedstawiłam cię rodzinie, babcia zapytała, czy pracujesz w barze. Zdębiałeś.
Miałeś taką zabawną minę. Odpowiedziałeś, że nie, ale zdaje się, że masz winnicę, musisz to tylko
sprawdzić.
- I sprawdziłem, że mam nawet dwie, lecz obie bardzo małe.
ROZDZIAA DWUNASTY
- Cicho! Obudzisz go - napomniała Angolosa, sama tamując dłonią własny śmiech, tak serdeczny, że
aż pociekły jej łzy.
- Całe szczęście, że Nicky jest... - Odwróciła się do Angolosa i zamilkła.
Na jego twarzy nie widać było śladu rozbawienia. Była poważna, skupiona. Powietrze zrobiło się
nagle ciężkie jak przed burzą. Ramiona Georgie pokryły się gęsią skórką, w dole brzucha odezwało się
znajome mrowienie.
Musiała szybko działać, inaczej coś się zaraz mogło zdarzyć. Coś, czego by sobie nie życzyła. Ale czy
naprawdę?
- Co się tak patrzysz? - spytała, pokrywając zmieszanie wątłym uśmieszkiem.
Angolos nadal się w nią wpatrywał. Czuła jego wzrok na piersiach. Sutki jej stwardniały, jakby już
muskał je wargami.
- Umówiliśmy się, że to ma być tylko próba - odezwała się, trzymając głos na wodzy. - Nie ruszę się
stąd, aż minie okres wypowiedzenia. W pracy mam bardzo dobre stosunki. Nie płacę za przedszkole
Nicka.
107
- Czyli rzecz jest poza dyskusją?
- Tak.
- W takim razie muszę zmienić plany.
- Co to znaczy?
- Nie po to odnalazłem syna, żeby teraz czekać miesiącami, aż się z nim połączę. Przeniosę się do
ciebie. - A twoje interesy?
- Mogę pracować tutaj.
- Nie bądz śmieszny. Nawet nie wiesz, gdzie mieszkam. Nie możesz kierować międzynarodową
spółką z wioski w Sussex.
- Można by pomyśleć, yineka mou, że nie chcesz, abym się do ciebie wprowadził.
- Wprowadził się? - powtórzyła jak echo.
- Uważam, że powinniśmy zacząć znów jako małżeństwo w pełnym znaczeniu tego słowa.
- Moje mieszkanie jest malutkie, ma tylko jedną sypialnię. Nie byłoby ci wygodnie. Pod żadnym
względem. - Potrafię się przystosować.
- Wierz mi, to niemożliwe. Kuchenka ma kilka metrów kwadratowych.
- Funkcjonalna.
- Teraz może ci się to wydawać urocze, ale szybko będziesz miał dosyć tej ciasnoty.
- Myślisz, że jestem aż tak wybredny?
- Szczerze mówiąc, owszem. A sypialnia jest tylko jedna.
- Będzie przytulnie.
- W dodatku stoi tam łóżeczko Nicka.
- Nicky śpi w tym samym pokoju?
- Tak. A w sąsiedztwie mieszka młoda para. Miła, ale hałaśliwa. Trzaskają drzwiami, włączają głośno
telewizor. Słychać ich też w nocy. Zciany są cienkie i nie pomaga poduszka na głowie.
108
- Nie myślisz, że nasze pożycie małżeńskie będzie tak samo pozbawione zahamowań? Nigdy nie byłaś
pruderyjna.
- Nie. Ale uważam, że to, co się dzieje między dwojgiem ludzi za zamkniętymi drzwiami, powinno
być całkowicie poufne. A co do braku zahamowań, wątpię, czy ktoś mógłby cię pod tym względem
przyćmić.
- Nigdy się nie skarżyłaś i zawsze byłaś dość głośna. To był taki dzwięk... Angolos zamknął oczy i za-
czerpnął oddechu. - No, wiesz ten, gdy ja...
- Jesteś wstrętny - syknęła, przykładając dłonie do płonących policzków. Nie ze wstydu; nieznośne
było podniecenie wywołane jego aluzjami. - Pewnie lubiłbyś być podsłuchiwany.
- Jeśli chodzi o ciebie, nigdy nie potrzebowałem dodatkowych podniet, agape mou, ale jestem zawsze
otwarty na wszelkie sugestie. Dlatego bardzo mnie kusi twoje akustyczne mieszkanko. Ale masz
rację. To niepraktyczne.
- Właśnie - przytaknęła prędko. - Trzy miesiące szybko miną. I będziesz się mógł widywać z Nickym
od czasu do czasu.
Dla Angolosa trzy miesiące abstynencji wydawały się wiecznością. Musiał znów mieć Georgette,
inaczej nie będzie mógł normalnie funkcjonować bez obawy eksplozji.
- Mam inne wyjście. Nie tak pasywne.
- Jakie mianowicie?
- Zwrócę się do agencji obrotu nieruchomościami.
- W mojej okolicy nie ma żadnej. Niczego nie wynajmiesz.
- Nie mam zamiaru wynajmować. Myślę o kupnie.
109
- Kupno? To szaleństwo! Tylko na trzy miesiące? Nie opłaca się.
- Nie opłaca się? - powtórzył rozbawiony.
- Wiem, masz pieniędzy w bród. Ale jest duży popyt i trudno będzie szybko znalezć coś odpowied-
niego.
- Jak się bardzo chce, to się znajdzie. Wskaż mi tylko okolicę. Czy odległość od twojej szkoły ma duże
znaczenie? [ Pobierz całość w formacie PDF ]
