Anne McCaffrey Cykl Planeta DinozaurĂłw (1) Planeta DinozaurĂłw
Rice Anne Spiaca Krolewna 1, Przebudzenie Spiacej Krolewny
Anne Hampson Petals Drifting [HP 44, MBS 212, MB 601] (pdf)
Long Julie Anne Pennyroyal Green 06 Gra o markiza
A titokzatos
Cox Connie Para prawie doskonaśÂa
Crossways Laurence James(1)
Marquez Gabrie Garcia Na falszywych papierach w Chile
2 Dancers in the Dark Night's Edge (October 2004)
Loius L'Amour Comstock_Lode_v1.0_(BD)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
nie znaczy! Wystarczyły dwie, trzy godziny w jej
towarzystwie, a od razu zaczynał się tak zachowywać!
- To sprawka Lois - powiedziała nieszczęśliwym głosem -
ona zawsze mi wszystko psuje. Nie mogę pojąć...
- Nie opowiadaj głupstw! - odburknął Peter; ale tym
razem jego głos zabrzmiał trochę przyjazniej. - W tym właśnie
tkwi problem: najtrudniej nam zrozumieć ludzi, którzy są nam
najbliżsi. A wiesz dlaczego? Są tak blisko nas, że nigdy nie
widzimy ich jako centrum, jeśli wiesz, co mam na myśli.
- Nie, nie wiem - odparła Anne odwracając się od niego.
Wiem tylko tyle, że Lois zawsze będzie tą pierwszą, a ja
drugą. Dla ciebie Lois zawsze będzie na pierwszym miejscu.
- Nie - odparł tak cicho, że ledwie go zrozumiała. - Ona
nie jest dla mnie na pierwszym miejscu, Anne. I zastanawiam
się, czy kiedykolwiek była.
Popatrzyła na niego zdumionym wzrokiem, ale on ruszył
już w stronę domu i po chwili zniknął, nie powiedziawszy do
niej ani słowa.
Rozdział 9
W dwa dni pózniej David wybrał się w podróż. W agencji
znów było jak dawniej, kiedy Jane i Anne pracowały tylko we
dwie. Chwilami Anne zadawała sobie pytanie, co mogła
odczuwać Jane w czasie nieobecności Davida i czy
kiedykolwiek żałowała wprowadzenia Davida do agencji. Ze
zdumieniem spostrzegła, że od jego wyjazdu Jane jakby
odzyskała spokój, pewność siebie i częściowo również dawny
humor. Przyszło jej na myśl, że taka zmiana przeczy
przypuszczeniom, że Jane jest zakochana w Davidzie. Nie
zauważyła żadnych oznak smutku i tęsknoty, co mocno ją
zdziwiło. W końcu jednak pomyślała sobie, że takie
zachowanie mogło oznaczać coś zupełnie innego: przed
wyjazdem Davida oboje musieli wreszcie dojść do
porozumienia. Jeśli tak rzeczywiście było, Jane miała wszelkie
powody, by czuć spokój i zaufanie, po prostu zachowywała się
jak młoda, szczęśliwa i zadowolona kobieta.
Próbowała porozmawiać o tym interesującym temacie z
Peterem, ale on tylko machnął ręką.
- Do diabła, a cóż to ma wspólnego z nami? - spytał. - Jak
już ci kiedyś powiedziałem, nikt, kto zna Jane, nie uwierzy,
żeby zechciała wziąć sobie na kark dwoje dzieci i faceta, który
wciąż opłakuje swoją zmarłą żonę. W każdym razie najpierw
zażądałaby od niego konkretnego dowodu, że nie żeni się z nią
tylko po to, żeby mieć w domu gospodynię i macochę dla
swoich dzieci. Możesz mi wierzyć, znam Jane.
- To okropne, że tak mówisz o Jane - gorączkowo
zaprotestowała Anne. - Jeśli ona naprawdę go kocha, to nie
będzie się nad czymś takim zastanawiała.
Rzucił na nią zagadkowe spojrzenie.
- Prawda, jak to nazwałaś, często bywa okropna - odrzekł
zdecydowanym tonem. - Ale dlaczego, na miłość boską, wciąż
musimy rozmawiać o nich? Połowę naszego czasu tracisz na
opowiadanie mi, jaki okropny człowiek z tego faceta, a drugą
połowę zajmuje ci niemal chorobliwa troska o niego.
Najgorsze w tobie jest to, że kiedy w grę wchodzą twoje
uczucia, nigdy nie potrafisz zachować umiaru. Gdyby Jane
była w nim tak strasznie zakochana, to czy teraz nie powinna
się zainteresować jego dziećmi? Czy nie powinna ich
odwiedzać? Czy ona w ogóle je zna?
- Skąd mam to wiedzieć? - spytała Anne. Znów
zdenerwował ją zupełny brak sympatii, pobrzmiewający w
jego słowach. Na miłość boską, co się z nim działo?
- Najwidoczniej nie ma takiej potrzeby. Podczas jego
nieobecności dziećmi zajmuje się jego ciotka, tak więc
wszystko jest w najlepszym porządku.
- W takim razie przestań wreszcie tak się przejmować -
stwierdził Peter. - Jeśli ktokolwiek powinien się martwić, to
tylko Jane, ale nie wygląda na to, żeby się tym specjalnie
zadręczała, więc dajmy temu spokój.
Chociaż Anne postanowiła sobie, że nie będzie już
myślała o Davidzie, bez przerwy przyłapywała się na tym, że
nie może zapomnieć o nim i o jego dzieciach. Pewnego
póznego popołudnia zadzwonił telefon i Lotti przełączyła do
pokoju Anne rozmowę zamiejscową.
- Pani Jane ma gościa - powiedziała Lotti - a sprawa
wydaje się pilna. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
