Jeff Lindsay Dexter 3 Dexter in the Dark
Marinelli Carol Ĺlub w Las Vegas
687. Michaels Leigh Ĺlub na Ĺźyczenie
0310. Graham Lynne Ĺlub w Petersburgu
Jeff Lindsay#Demony dobrego Dextera
DośÂćÂga Mostowicz Tadeusz Bracia Dalcz i S ka tom II
Christie Agatha Tajemnica Sittaford
Ray Bradbury 451 Fahrenheita
To Fit the Crime Joe Haldeman
Broadrick Annette TydzieśÂ na Hawajach
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
postanowiła nie odpowiedzieć mu pięknym za na-
dobne.
Tak, to ja jestem Caiti Galloway.
W tej samej chwili dostali wiadomość, że Miranda
się odnalazła, a pół godziny potem nadszedł Rob,
niosąc małą owiniętą w koc.
Rodzinne spotkanie było przepełnione taką radoś-
cią, że Rob, który przekazał Mirandę w ręce ojca
i matki, usunął się, aby im nie przeszkadzać, i spoglądał
na całą trójkę nieprzeniknionym wzrokiem. Potem Lex
serdecznie mu podziękowała, a wreszcie ojciec spo-
jrzał na Roba, wyciągnął do niego rękę i powiedział:
Synu, nie wiem, jak ci dziękować.
Rob uścisnął mu dłoń i rzekł:
Czy pozwolisz, żebym ci coś podpowiedział?
Opiekuj się o b y d w i e m a, one naprawdę są wyjąt-
kowe i na to zasługują.
Frank otoczył ramieniem Lex, a w drugiej ręce
trzymał mocno rączkę Mirandy.
Caiti odwróciła się na moment, aby ukryć łzy, które
zakręciły się jej w oczach. Gdy uspokojona podniosła
głowę, Roba już nie było przy niej. Zanim poszła go
poszukać, wstąpiła do swojego domku i wyjęła z barku
dwa kieliszki, które napełniła sporą ilością brandy.
Rob siedział na ławce na plaży, w tym samym
miejscu, gdzie go zostawiła półtora roku temu. Nie
przebrał się jeszcze, był podrapany i pokryty kurzem,
122 LINDSAY ARMSTRONG
koszulę miał podartą i plamy błota na dżinsach. I do-
piero kiedy Caiti pojawiła się w jego polu widzenia,
zdał sobie sprawę z jej obecności.
Hej odezwała się i podała mukieliszek. Teraz
moja kolej, żeby ci pomóc.
Dzięki odparł, spoglądając na kieliszek. Wy-
obraz sobie, że Miranda zobaczyła walabię i postano-
wiła za nią pobiec.
Może powinna mieć taką bransoletkę z małym
nadajniczkiem, jaką zakłada się dzieciom, które po-
trafią przepadać bez wieści?
Ju ż zaczynałem myśleć... No, różne myśli przy-
chodziły mi do głowy.
Wiem, Rob, nam wszystkim też... westchnęła
Caiti i usiadła obok niego.
Różne myśli, i to nie tylko na temat Mirandy
zwrócił się do niej. Czy potrafisz mi kiedyś
wybaczyć, że byłem takim... tchórzem i idiotą?
Caiti zrobiła wielkie oczy.
Nie rozumiem.
Ja też tego nie rozumiałem, no, w każdym razie
nie do końca. Przez długi czas czułem się jakby poza
nawiasem, ale nie potrafiłem się do tego przyznać ani
przed sobą samym, ani przed innymi. Jeszcze tego
popołudnia na łodzi nie byłem pewien, czy zdołam
wejrzeć w siebie dość głęboko, żeby umieć ci to
wytłumaczyć.
Caiti wstrzymała na chwilę oddech, a potem po-
starała się rozluznić.
Ale ten dzisiejszy wypadek, lęk, że Mirandzie się
ZLUB W AUSTRALII 123
coś stało, a potem tak widoczna wzajemna miłość
i radość tych trojga, gdy wreszcie znów byli razem,
uświadomiły mi, jak zle postępuję z samym sobą
i z tobą.
Mów dalej szepnęła Caiti, w której sercunagle
zaświtała nadzieja. Miała zamiar powiedzieć, że wy-
darzenia dzisiejszego dnia pozwoliły jej lepiej go
zrozumieć, ale przecież ważniejsze było, żeby on sam
się przed nią otworzył.
Mój ojciec zaczął, zwracając wzrok w stronę
morza przez długi czas nie wierzył, że jestem jego
synem, a moja matka też nie była tego zupełnie pewna.
Jak to się mogło stać? zapytała cicho Caiti.
Normalnie skrzywił się Rob. Ich małżeństwo
przeżywało kryzys i mama miała romans, ale potem
wróciła do ojca. I wreszcie ja przyszedłem na świat.
Albo trochę przedwcześnie, albo też nie byłem jego
synem. Rodzice kłócili się o to do czasu, kiedy miałem
sześć czy siedem lat, a potem się rozstali. Już wtedy
czułem, że w oczach mego ojca nigdy nie dorównam
Steve owi, i nawet jeśli nie rozumiałem, o co moi
rodzice się kłócili, zdawałem sobie sprawę, że w jakiś
sposób to ja jestem tego przyczyną.
Caiti przymknęła oczy i z żalem myślała o tym, jak
można było wyrządzić dziecku taką krzywdę.
Aby było jeszcze trudniej, Steve jest podobny do
ojca jak dwie krople wody, ja zaś do rodziny matki.
Co się stało z twoją matką?
W jakiś czas po rozwodzie powtórnie wyszła za
mąż i przeniosła się do Perth. Mieszkałem z nią osiem
124 LINDSAY ARMSTRONG
lat, z dala od Leicester Downs, i właśnie tam zaintere-
sowałem się ośrodkami turystycznymi. Rodzina mamy
miała sieć hoteli położonych z dala wielkich miast, na
łonie natury.
No tak, to wiele wyjaśnia uśmiechnęła się do
niego Caiti. Więc dlaczego stamtąd wyjechałeś?
Nie znosiłem mężczyzny, za którego wyszła. Ale
wtedy byłem już na tyle dorosły, żeby wyjaśnić, czyim
synem właściwie jestem. Nie mam pojęcia, dlaczego
oni sami wcześniej o tym nie pomyśleli, ale w tamtych
czasach, kiedy nie porównywano jeszcze DNA, można
było tylko udowodnić, że ktoś nie jest twoim ojcem,
ale niekoniecznie, że nim jest.
Ale przecież okazało się, że jednak jesteś jego
synem. Czy powitał cię wtedy z otwartymi ramionami?
Starał się ze wszystkich sił, ale za dużo zgroma-
dziło się między nami nieporozumień, a poza tym
ojciec i Steve byli sobie naprawdę bardzo bliscy. Mimo
to czułem się z nimi bardzo dobrze do czasu, kiedy...
Pojawiła się Stella podpowiedziała mu Caiti.
Tak. Trudno o lepszy przykład kobiety, która
potrafiłaby tak umiejętnie jak ona wykorzystywać swoją
urodę i wdzięk. Na pewien czas zamieniła moje życie
w piekło. Studiowałem wtedy na uniwersytecie, z dala
od domu, i tam ją poznałem. Pewnego razu zabrałem ją
do Leicester Downs na długi weekend i tam, chociaż ja
nie miałem wówczas o tym pojęcia, bezbłędnie oceniła [ Pobierz całość w formacie PDF ]
