Bradbury_Ray_ _451_Fahrenheita
0421. Allison Heather Jak sić pozbyć Abby
LE Modesitt Timegods 02 Timediver's Dawn
Lorelei James Dirty Deeds (Samhain)
02 Carolyn Zane Noc Juliet
Courths_Mahler Jadwiga Diana
dowcipy
Wells Herbert George Niew
Gordon Lucy Zareczyny w Monte Carlo
James P. Hogan Hammer of Darkness
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
bam, bum! Streszczenia streszczeń, streszczenia streszczeń streszczeń. Polityka? Jedna
szpalta, dwa zdania, tytuł! Nagle wszystko znika! Obracaj umysł człowieka tak szybko wśród
wirujących rąk redaktorów, eksploatatorów, radiowców, że centryfuga odrzuca wszelką
niepotrzebną, zajmującą czas myśl!
Mildred wygładzała prześcieradło na łóżku. Montag czuł, jak jego serce podskoczyło, gdy
wyrównywała poduszkę. Teraz wzięła go za ramię, żeby się odsunął, tak by mogła wyciągnąć
poduszkę, poprawić ją i położyć z powrotem a może wykrzyknąć przy tym albo
wytrzeszczyć oczy czy po prostu sięgnąć ręką i spytać: Co to jest? i ze wzruszającą
niewinnością pokazać ukrytą książkę.
Czas nauki skrócono, programy zredukowano, zarzucono filozofię, historię i języki,
angielski i ortografię stopniowo lekceważono coraz bardziej, aż wreszcie prawie kompletnie
zignorowano. Wzrasta tempo życia, liczy się posada, po pracy rozrywka. Po co uczyć się
czegokolwiek poza naciskaniem guzików, przekręcaniem kontaktów, dociskaniem śrubek i
nakrętek?
Pozwól mi poprawić poduszkę powiedziała Mildred.
Nie! szepnął Montag.
Zamek błyskawiczny zastępuje guziki, a człowiek już nie ma nawet czasu, by myśleć
ubierając się o świcie podczas owej filozoficznej godziny a stąd melancholijnej godziny.
Mildred powiedziała: Pozwól.
Odejdz rzekł Montag.
%7łycie staje się wielkim młynem, Montag: zostaje tylko łup, cup i ojej!
Ojej powiedziała Mildred szarpiąc poduszkę.
Na miłość boską, daj mi spokój! krzyknął Montag wściekle.
Beatty otworzył szeroko oczy.
Dłoń Mildred zastygła pod poduszką. Jej pałce wymacały zarysy książki i gdy pojęła, co
oznacza ten kształt, na jej twarzy odbiło się zaskoczenie, a potem osłupienie. Usta otworzyły
się, by zadać pytanie...
Opróżnij teatry pozostawiając tylko klaunów i wstaw do pokojów szklane ściany, po
których migają piękne barwy jak confetti czy krew, czy, powiedzmy, wiśniak lub wino.
Lubisz baseball, prawda, Montag?
Baseball to przyjemna gra.
Teraz Beatty był prawie niewidoczny, słychać było tylko głos zza zasłony dymu.
Co to jest? zapytała Mildred prawie z zachwytem. Montag odepchnął jej ręce. Co
tam jest?
Usiądz! wrzasnął Montag. Odskoczyła z próżnymi lękami. Rozmawiamy!
Beatty kontynuował, jak by nic się nie zdarzyło. Lubisz grać w kręgle, prawda,
Montag?
Owszem.
A golfa lubisz?
Golf to przyjemna gra.
Koszykówkę?
Przyjemna gra.
Bilard, szermierkę, rugby?
Wszystko przyjemne gry.
Więcej sportu dla każdego, więcej zespołowego ducha, radości, a człowiek nie
potrzebuje myśleć, co? Organizuj więc i super-organizuj super-super-sporty. Więcej
rysunków w książkach. Więcej ilustracji. Umysł chłonie coraz mniej i mniej. Niecierpliwość.
Autostrady pełne tłumów pędzących dokądś i nigdzie. Benzynowi uchodzcy. Miasta
zamieniają się w hotele dla automobilistów, tłumy nomadów poruszają się z miejsca na
miejsce wedle faz księżyca, nocując w pokoju, w którym ty byłeś dziś w południe, a ja
wczoraj w nocy.
Mildred wyszła zatrzaskując za sobą drzwi. Telewizyjne ciotki i wujkowie zaczęli się
śmiać w salonie.
Wezmy teraz mniejszości w naszej cywilizacji. Im gęściejsze zaludnienie, tym więcej
mniejszości. Uważaj, żebyś nie dotknął czymś sympatyków psów, sympatyków kotów,
doktorów, adwokatów, kupców, dyrektorów, mormonów, baptystów, unitarystów, potomków
Chińczyków, Szwedów, Włochów, Niemców, teksańczyków, brooklińczyków, Irlandczyków,
mieszkańców Oregonu czy Meksyku. Ludzie w danej książce, sztuce czy programie
telewizyjnym nie reprezentują jakichkolwiek rzeczywistych malarzy, kartografów,
mechaników i tym podobnie. Im większy jest twój rynek, Montag, tym mniej możesz się
zajmować sprawami dyskusyjnymi, pamiętaj o tym! Wszystkie te drobne mniejszości
mniejszości, na które trzeba uważać. Autorzy pełni złych myśli, zatrzaśnijcie swe maszyny do
pisania! Autorzy zrobili to. Czasopisma stały się przyjemną mieszanką waniliowej tapioki.
Książki, jak mówili ci cholernie snobistyczni krytycy, były jak brudne mydliny. Nic
dziwnego, że nikt nie chce kupować książek mówili krytycy. Lecz publiczność, wiedząc,
czego jej potrzeba, wybierając szczęśliwie, pozwoliła przeżyć tylko książkom z komiksami. I
trójwymiarowym czasopismom pornograficznym, oczywiście. I to byłoby wszystko, Montag.
To nie przyszło od rządu. Początkowo nie było żadnego nakazu, deklaracji, cenzury. Nie!
Technologia, eksploatacja masowa i nacisk mniejszości załatwiły całą sprawę. Bogu dzięki.
Dziś dzięki nim możemy być szczęśliwi przez cały czas, wolno człowiekowi czytać komiksy
czy pisma fachowe.
Tak, ale co ze strażakami w takim razie? zapytał Montag.
Ach Beatty pochylił się ku przodowi w delikatnym oparze dymu z fajki. Cóż
łatwiejszego do wytłumaczenia i naturalniejszego? Gdy szkoły zaczęły wypuszczać coraz
więcej biegaczy, skoczków, wyścigowców, żużlowców, kopaczy i chwytaczy, miotaczy i
pływaków zamiast badaczy, krytyków, naukowców i twórców, słowo intelektualista stało
się obelgą, na co zresztą zasługiwało. Człowiek zawsze boi się czegoś nieznanego. Z
pewnością pamiętasz chłopca w twojej klasie, który był wyjątkowo inteligentny , recytował
na wyrywki i umiał zawsze odpowiedzieć na pytania, podczas gdy inni siedzieli jak ołowiane
bożki i nienawidzili go. I czy właśnie tego chłopca nie wybieraliście sobie do bicia i
torturowania po lekcjach? Oczywiście, że tak było. Wszyscy musimy być podobni jeden do [ Pobierz całość w formacie PDF ]
