Andrzej Zbych Bardzo duĹźo pajacykĂłw
Zwoliński Andrzej Wokół Masonerii
Andrzej Ziemiański Przesiadka w piekle
Smith Karen Rose Zarć™czynowy brylant
Zaginiony symbol prawda i fikcja Tim Collins
3.Pies Baskerville'ów 1902
H Beam Piper Fuzzy 02 Fuzzy Sapiens v2.0 (lit)
Ivan Zorec Beli menihi
Carroll Jonathan Glos naszego cienia
Dreissig, Georg Der Sohn des Spielmanns
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
miast znalexli, ci co wprowadzili go na salony i obdarzy-
li fikcyjn¹ urzêdnicz¹ prac¹ (czyli pensj¹) byli masona-
mi i ró¿okrzy¿owcami, w wielkiej wiêc mierze
gnostykami? I ¿e niezdobyta (lecz czy¿by?) jego flama,
Maryla, by³a z pa³acu wysoko postawionych, aktyw-
nych, wiêcej od Mickiewicza prowincjonalnego nau-
czyciela wykszta³conych ró¿okrzy¿owców.
Pytaniem nie jest, dlaczego Wereszczaka nie wysz³a za
Adama, bo chyba dlatego, ¿e by³ ¯ydem w³aSnie, co dla
ró¿okrzy¿owego wyrafinowanego rodzinnego jej ko³a
by³o jednak za wiele, ale jak kowieñski baka³arz w wy-
tartych pludrach do pa³acu siê w ogóle dosta³? Kompro-
mituj¹cy, w dodatku, on co podczas wznios³ego romansu
z m³od¹ bas-bleu kulbaczy³ jêdrn¹ doktorow¹ Kowalsk¹,
przez ulicê (w¹sk¹) mieszkaj¹c¹ naprzeciw jego okien,
i w pysk wali³ dotychczasowego jej amanta na oczach
kapciowatego mê¿a, przy karciêtach? Przez bas-bleu od-
dalony, a i zaaresztowany, Mickiewicz wda siê w szereg
romansów z rosyjskimi Wenerami, z których najpowa¿-
niejszy w skutkach bêdzie z pani¹ Szymanowsk¹, matk¹
Dzienniczek zdrajcy 65
dzieciom, pianistk¹, która wprowadzi³a do Rosji modê
turbanów, a Adama przebiera³a w suknie kobiece na ma-
skowe bale (byli m³odzi, nie zapominaæ, i bardzo w ¿y-
ciu gustowali, miast siê umartwiaæ), ale nade wszystko
frankistk¹.
Wróci³ swój do swego, a w³aSciwie do swoich. Literatu-
rê móg³ tylko pisaæ po polsku (poezji nikt w jidisz, czy
ladino jêzyku Franka nie uprawia³), polszczyzny
uczy³ dzieci. Jego spekulacja by³a ¿ydowska, bia³oru-
skie dziady, litewskie rusa³ki. A to Polska w³aSnie, dla
mnie przynajmniej. W swej podlwowskiej szkole moja
babcia wiejska uczy³a dzieci polskie, rusiñskie, ormiañ-
skie, niemieckie i ¿ydowskie, bo takie tam mieszka³y
spo³ecznoSci. Kiepski stan umys³owy dzisiejszej ojczy-
zny, ciasnotê horyzontów, bigoteriê obyczajów, nietole-
rancyjn¹ marnoSæ oczekiwañ, skrajne zawê¿enie eduka-
cji, i iloSci edukuj¹cych siê, czy nie nale¿y powi¹zaæ
z etnicznie czystym spo³eczeñstwem, które nam za-
kreSli³y granice Stalina, wywózki, przesiedlenia, pogro-
my, konformizacje? W du¿ym stopniu tak, bez w¹tpie-
nia. Rysem tego jest choæby zaprzeczanie frankowskich
xróde³ w mySleniu mickiewiczowskim, w samej jego
biografii. Choæ o¿eni³ siê te¿ z frankistk¹, nie inn¹, i to
z córk¹ swej kochanki Szymanowskiej. Jaki¿ to osobli-
wy, wiernoSci czy sado-masochizmu rys, niejako prze-
ciw naturze, czyli przeciw obyczajowoSci po bo¿emu ,
rys w rodzinie, niemal¿e kazirodczy, czy tylko gnosty-
cyzmu Frankowego?
66
Zau³ek pokory
O, grunt wtedy, w 1841, by³ dla Mistrza Andrzeja przy-
gotowany! Skazana na skreSlenie szarzyzna (by nie po-
wiedzieæ szaraczkowoSæ) emigracyjna przyjê³a jego s³o-
wa jako wzniesienie do wa¿noSci, ba, do wielkoSci, do
oryginalnoSci w³asnej. Nie, bogaci skupieni przy Hotelu
Lambert przyj¹æ towiañszczyzny nie musieli. Tylko wy-
lenia³a, zapluskwiona masa, Polacy zamienieni w ¯y-
dów-tu³aczy, w getcie egzystencji zapoznanej. Ci emi-
granci byli po raz jedyny w polskiej historii mas¹
gnostyczn¹, sekt¹ wierz¹c¹ w emanacje Boga Dobrego,
w Napoleona, u grobu którego zaci¹gali wartê. Bo ka¿dy
ruch religijny zak³ada niestety swój Panteon, uk³ada pi-
ramidê proroków, Swiêtych i pó³-bogów. Cz³owiek rw¹cy
siê do wiary gotów jest na zmitologizowanie wszystkie-
go, nawet Buddy, który ca³e swe wyt³umaczenie opar³ na
nieistnieniu Bóstwa. I co z niego zrobiono? Z³otego ciel-
ca, le¿¹cego na t³ustym boku z kwiatem lotosu w rêce,
o twarzy oseska i g³upawym uSmiechu, za to trzydziesto-
metrowej d³ugoSci. On, który odrzuci³ teologiczny, wy-
smaczony, kultowy aspekt hinduizmu, on który trzyma³
z prostaczkami najproSciej patrz¹cymi na z³y Swiat,
z pokrzywdzonymi, z analfabetami, z pariasami, a prze-
ciwko kastom arystokracji i kap³añstwa. Hokus-pokus:
ledwo umar³, zamieniony zosta³ w Nowe Bóstwo, wokó³
którego rozmno¿y³y siê o³tarze, kadzid³a, mod³y, m³ynki
do klepania, obrzêdy i kap³ani. Có¿ za paradoks!
A co innego powiedzieæ o Chrystusie, kimkolwiek by
by³? JeSli by³ postaci¹ jedynie literack¹, zmySleniem,
kompilacj¹ wypowiedzi kilku aramejskich prostaków,
Dzienniczek zdrajcy 67 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
