Montgomery Ink 2 Tempting Boundaries Carrie Ann Ryan
Ann Hironaka Neverending Wars (pdf)
09 Szansa dla dwojga Herries Anne
śąuśÂawski Andrzej ZauśÂek pokory
WÂśród swoich
Modean Moon Aleksandra
Childress Dav
0032. Monroe Lucy Grecki magnat
Carofiglio Gianrico Ponad wszelkć wć tpliwośÂćÂ
Fatima i Wielk i Spisek
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
- Moją torebkę! Jak śmiałeś? - Przypomniała sobie szklankę wody, którą potrącił i
zrozumiała, że to nie był przypadek. - Jesteś łajdakiem, Keith, ale domyślam się, że tyle już
wiesz o sobie.
Nie przejął się jej oburzeniem.
- Znalazłem notes z nazwiskami i adresami, których sprawdzenie nie przysporzyło mi
zbyt wiele trudu. W końcu pracuję nie od dziś w tym zawodzie. Kiedy doszedłem do Gail
Vaughan, znalazłem to, czego szukałem. Numer telefonu, który miałaś w notesie, był starym
numerem Gail w Truett & Tully. Kiedy zadzwoniłem, powiedziano mi, że już tam nie
pracuje. Pogrzebałem trochę i dowiedziałem się, że poproszono ją o złożenie rezygnacji& w
związku z wynikami śledztwa przeprowadzonego przez jednego z detektywów Agencji
Dixona. Nie trzeba było wielkiej inteligencji, żeby odgadnąć, kto był tym detektywem. -
Keith uśmiechnął się cierpko. - A to kazało mi się zastanowić nad twoją obecnością w domu
Chance'a.
Rachel zacisnęła palce na pasku torebki i rzuciła mu pełne nienawiści spojrzenie.
- Nie mam ochoty z tobą rozmawiać.
Spróbowała go wyminąć, ale schwycił ją za rękę.
- Nie tak szybko, słodziutka. Czy tego chcesz, czy nie, musimy ze sobą porozmawiać.
- Mowy nie ma.
- A jednak. Zbyt długo przygotowywałem się do artykułu o Chansie, żeby z tego
zrezygnować. Zwłaszcza teraz, kiedy trafiłem na świetny temat, dużo lepszy niż lukrowany
kawałek, jaki chciałem o nim napisać. Nie zamierzam tego zostawić tylko dlatego, że ty nie
masz ochoty na pogawędkę.
- O czym mamy rozmawiać? - spytała ze złością. - Zdaje się, że znasz już wszystkie
odpowiedzi.
- Chance nie wie, kim jesteś, tak? Teraz naprawdę się przestraszyła.
- Oczywiście, że wie - skłamała pospiesznie. Braxton potrząsnął głową.
- Nie wierzę. Prawdopodobnie zna twoje nazwisko, ale nie wie, że jesteś siostrą Gail
Vaughan, prawda? Na pewno by cię nie zatrudnił, gdyby o tym wiedział. Nie jest głupi. Czy
wie, że wcale nie jesteś gospodynią?
- A według ciebie, kim jestem? - spytała oschle.
- Jesteś inteligentną, zdolną, szybko pnącą się w górę starszą planistką w pewnym
przedsiębiorstwie przemysłowym w San Francisco, twoim bezpośrednim przełożonym jest
jeden z dyrektorów firmy i masz własną sekretarkę. Kimkolwiek jeszcze jesteś, słodziutka,
nie jesteś gospodynią. I postawię ostatniego dolara, że Abraham Chance nie ma o tym
najmniejszego pojęcia. Ten wspaniały detektyw nie wie, kim jesteś i co naprawdę robisz w
jego domu. Bo gdyby wiedział, rozszarpałby cię na drobne kawałki. Ten facet na pewno nie
lubi, jak się go oszukuje.
Braxton wiedział wszystko. Cała ta sprawa stawała się coraz bardziej zagmatwana.
Przeklinała dzień, w którym Chance na nią spojrzał, biorąc ją za gospodynię. A jeszcze
bardziej swoją głupią chęć zemsty, która kazała jej wejść w tę rolę. Czuła się tak, jakby
powoli zatrzaskiwały się wokół niej wszystkie wyjścia. Sprawy układały się według
najgorszego z możliwych scenariuszy. Teraz jedyne, co jej pozostało, to spróbować się z tego
wycofać.
- Gratuluję dziennikarskich umiejętności - oświadczyła lodowatym tonem. - Nie wiem
co prawda, na co te informacje mogą ci się przydać. A teraz wybacz, ale muszę zrobić
zakupy.
Czuła, jak jego palce zaciskają się boleśnie na ramieniu.
- Jeszcze nie skończyliśmy - syknął.
- A ja myślę, że powiedzieliśmy już sobie wszystko. - Próbowała wyswobodzić rękę,
ale trzymał ją tak mocno, że nie mogła się ruszyć. - Puść mnie, bo zawołam policję.
W odpowiedzi szarpnął ją i przyciągnął do siebie.
- Powiedziałem, że jeszcze nie skończyliśmy i nie żartowałem. Domyślam się, co
robisz u Chance'a. Nietrudno zgadnąć, że szukasz czegoś, czego mogłabyś przeciwko niemu
użyć. Dlatego udajesz gospodynię. A może nie? Gospodynie mają dostęp do różnego rodzaju
sekretnych informacji o swoich pracodawcach. To był szczęśliwy zbieg okoliczności, że
Chance potrzebował kogoś, kto by mu pomógł doprowadzić do porządku ten stary dom. Dało
ci to doskonalą okazję, żeby się do niego zbliżyć.
- Nie wiesz, o czym mówisz.
- Nie jestem tak ślepy jak Chance - zapewnił ją Braxton. - I myślę, że możemy
współpracować. Szukam tego samego co ty, Rachel. Potrzebuję informacji z wewnątrz,
czegoś, co mógłbym wykorzystać w artykule o nim. Jeśli znajdę coś pikantnego, jakiś
pieprzny szczególik, ten artykuł będzie sensacją. Dzięki tobie mam teraz dużo bardziej
interesujący temat.
Rachel popatrzyła na niego.
- Jakiż to temat, Braxton?
- Coś w rodzaju: jak się czuje jedna z ofiar Chance'a, wyrzucona z pracy w wyniku
prowadzonego przez niego śledztwa - powiedział, szczerząc zęby w cynicznym uśmiechu. -
Może dorzucę coś o uwiedzeniu i zdradzie. Seks zawsze dobrze się sprzedaje. Przedstawię
Chance'a jako bezwzględnego Don Juana, który nie stroni od romansów, żeby rozwikłać
kryminalne zagadki. Podoba mi się również kawałek o zemście. To takie wzruszające.
Czytelnicy z wypiekami na twarzy będą chłonąć tę historię. Szczególnie kiedy dodam, że
postanowiłaś odpłacić Chance'owi tą samą monetą, uwodząc go, a następnie porzucając.
Kurcze, to naprawdę jest znakomite. To może być coś więcej niż artykuł do czasopisma. To
może być książka.
Rachel nie wierzyła własnym uszom.
- Braxton, jesteś nie tylko łajdakiem, ale i głupcem -zawyrokowała.
- Może jestem łajdakiem, ale z pewnością nie jestem głupcem. Dlaczego ze mną
walczysz? Jesteśmy przecież po tej samej stronie barykady. Oboje potrzebujemy haka na
Chance'a, a ty nam go możesz dostarczyć.
- Moje sprawy z Abrahamem Chance'em nie mają nic wspólnego z tobą.
- Ależ oczywiście, że mają, - Nachylił się nad nią, cedząc powoli słowa. - Jeśli nie
dostarczysz mi informacji, na których mi zależy, pójdę prosto do Chance'a i powiem mu, kim
jest jego gospodyni.
- To szantaż!
- Owszem.
- Chyba postradałeś zmysły.
- Wręcz przeciwnie - zapewnił ją Braxton. - Myślę, że tym razem zgodzisz mi się
pomóc. Nie będziesz chciała ryzykować, że Chance odkryje, kim jesteś, zanim wyrównasz. z
nim rachunki.
- Skąd wiesz, że chce je wyrównać? Braxton wzruszył ramionami.
- To jedyne wytłumaczenie twojej obecności w jego domu. Tylko chęć wywęszenia
czegoś na jego temat mogła pchnąć cię do przyjęcia roli gospodyni. A jedynym powodem, dla
którego zdobyłaś się na takie ryzyko, jest żądza zemsty.
- Co się stanie, jeśli mimo twoich grózb nie zdecyduję się ci pomóc?
Braxton uśmiechnął się złowieszczo.
- To proste. I tak napiszę ten artykuł, tylko trochę inaczej. Od początku do końca [ Pobierz całość w formacie PDF ]
