Fielding_Liz__ _Ogrod_szczescia
Holynski Marek E mailem z Doliny Krzemowej
Wil McCarthy The Queendom of Sol 03 Lost in Transmission (Bantam)
Dyscyplina Marina Anderson
Edgar Allan Poe Collected Works of Poe Volume 3 The Raven Edition
Clarin, Leopoldo Alas La Regenta I
Diana Palmer Pewnego razu w Paryśźu
Dianne Drake Lekarstwo dla zakochanych
687. Michaels Leigh śÂšlub na śźyczenie
Zarzadzanie_projektami_IT_zarzit
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
działa o tym. Zawsze, ilekroć była zdenerwowana, zacho
wywała się w ten właśnie sposób. Jedyne, czego teraz była
pewna, to to, że na wszelkie sposoby musi go przy sobie
zatrzymać.
- Stacey, pójdę już, jest pózno...
Kucnął nad pudełkiem ze śpiącymi w środku kotkami.
Po chwili i ona znalazła się tuż obok.
- Stacey... - Zamierzał powiedzieć jej o czwartko
wym wyjezdzie, ale kiedy obróciła się w jego kierunku,
słowa zamarły mu na ustach. Położył dłoń na gorącym
policzku Stacey.
- Stacey... -powtórzył.
- Dee! - usłyszał w odpowiedzi. - A co ty tu robisz?!
W drzwiach wejściowych stała niska kobieta.
- Przyprowadziłam samochód - odparła, najwyrazniej
zaskoczona nie mniej od nich obojga. - Chciałam wrzucić
kluczyki pod wycieraczkę, ale kiedy zobaczyłam światło,
pomyślałam, że coś się stało.
- Skądże. - Stacey czuła się jak nastolatka przyłapana
przez matkę na sekretnym pocałunku z chłopakiem z są
siedztwa. - Nie, wszystko w porzÄ…dku. To z powodu kota.
- Kota? - Dee nie spuszczała wzroku z Nasha. - Prze
cież ty nie masz kota.
- To kotka z ogrodu Archiego. Ma małe. - Stacey czu
ła, że to tłumaczenie może wydawać się nieco pokrętne.
- Chcesz jednego? Harry by się ucieszył.
- Nie, dziękuję - odparła Dee z grobową miną. Nawet
nie zerknęła w stronę pudełka. - A od kiedy to kotka z ma
łymi, założywszy nawet, że to prawda, wymaga budzenia
całego domu w środku nocy?
- To był szczególny wypadek. - Tym razem do akcji
wkroczył Nash.
- A pan jest... - Dee obrzuciła go chłodnym, badaw
czym spojrzeniem.
- Nash Gallagher - przedstawił się, wyciągając rękę
w jej kierunku. Gest został zignorowany.
- Nash pracuje w ogrodzie Archiego. - Stacey starała
się jeszcze uratować sytuację. - Pilnuje terenu przed przy
jazdem koparek.
- Chcesz powiedzieć, że jest po prostu stróżem?
- Dee!
- W porzÄ…dku, Stacey. - DotknÄ…Å‚ jej ramienia, chcÄ…c
ją uspokoić. I zwracając się do Dee, dodał: - To nie jest
nic, czego musiałbym się wstydzić. Tak, proszę pani. Pra
cujÄ™ jako robotnik w ogrodzie Archiego Baldwina. A Sta
cey była na tyle miła, że zgodziła się zająć biednymi
kociakami.
- Nie wątpię. Odkąd pamiętam, zawsze miała słabość
do pokrzywdzonych zwierząt i dobrze umięśnionych męż
czyzn bez mózgu.
Nie do wiary, Stacey miała wrażenie, że słyszy własną
matkÄ™. Ze swÄ… srogÄ… minÄ… i lodowatym spojrzeniem, Dee
nawet wyglądała jak szacowna matrona.
- Pozwól, Nash, że ci przedstawię. To moja starsza
siostra, Dee Harrington. Jest właśnie w drodze na lotnisko.
- Miło mi, pani Harrington - odezwał się, lecz widząc
zniesmaczoną minę Dee, skierował się do wyjścia. - Pójdę
już, Stacey.
- Ale... miałam nadzieję, że może zostaniesz na śnia
daniu? - Odwróciła się, jakby chciała go zatrzymać.
- Innym razem. - W towarzystwie przemiłej pani Har
rington nie mógłby przełknąć ani kęsa. - W razie czego
wiesz, gdzie mnie szukać.
- Czyli gdzie? - syknęła Dee, gdy tylko drzwi za
mknęły się za Nashem.
- Mówiłam ci, że pracuje w ogrodzie za murem.
- Nie pytam, gdzie pracuje, tylko gdzie sypia...
- Nocuje w namiocie, który rozstawił w ogrodzie, jeśli
koniecznie chcesz wiedzieć.
- I zwyczajem stało się, że wpada do ciebie nad ranem
na śniadanie?
- Dee, proszę cię, przestań. Oczywiście, że nie. To nie
jest tak, jak myślisz.
- Więc jak, wytłumacz mi, proszę. - Dee najwyrazniej
postanowiła polecieć następnym samolotem.
- Nash znalazł w ogrodzie małe kotki. Przyniósł je do
mnie. Spędził całe godziny na poszukiwaniu ich matki,
a kiedy ją odnalazł, przyniósł najszybciej, jak to możliwe.
To wszystko.
- Moja biedna, mała siostrzyczka... Czy ty się napra
wdę nigdy niczego nie nauczysz? - Przerwała dla zaczerp
nięcia oddechu. - Nie mogę w to uwierzyć! Przecież on
jest dokładnie taki jak Mikę. Kulturysta pozbawiony móz
gu. Wtedy przynajmniej usprawiedliwiało cię to, że byłaś
młoda, ale teraz?
- Dee, posuwasz siÄ™ za daleko!
- Daj spokój, do diabła! Widziałam, jak na niego pa
trzyłaś. Widziałam, jak on patrzył na ciebie! Tylko nie
mów mi pózniej, że cię nie ostrzegałam.
Stacey spuściła głowę. Nie miała już sił walczyć ze
swojÄ… siostrÄ….
- Nie rozumiesz? Dla niego byłaby to tylko zabawa.
Wakacyjna przygoda, jeśli wolisz. - Dee najwyrazniej nie
zamierzała bawić się w dyplomację. - Skończy się praca,
on wyjedzie, a ty zostaniesz ze złamanym sercem. I nie
zaprzeczaj, znam cię. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
