Montgomery Lucy Maud BiaĹa magia
Gordon Lucy Zareczyny w Monte Carlo
Ellis Lucy NeapolitaĹskie noce
BĹÄkitny zamek Montgomery Lucy Maud
Ellis Lucy ZarÄczyny w Rzymie
Hagen, Lynn Remembering to Breathe
Courtney Ryan W stronć domu
Hodgson Burnett Frances Tajemniczy Ogród
Angel Shifters 3 Angel's Blade Erin M. Leaf
Quentin Patrick CzśÂowiek w matni
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
- Nie. Ty się niczego nie boisz.
- Budzisz we mnie emocje, jakich nie chciałem.
- Z powodu Sofii.
- Uczucie do ciebie przesłoniło wszystko, co kiedykolwiek do niej czu-
S
R
łem. Zagrażałaś nie tylko mojej samokontroli, ale i mojemu sercu.
Wstrzymała oddech i wypuściła go z głośnym sapnięciem.
- Zakochałem się w tobie, jeszcze zanim wyjechałaś z Sycylii, ale nie
chciałem się do tego przyznać. Zresztą nie musiałem. Pozwoliłaś się uwieść i
poświęcałaś mi cały wolny czas. Byłem szczęśliwy.
- Potem powiedziałam ci o ciąży.
- A ja zniszczyłem wszystko z powodu strachu, dawnych ran i głupiego
nieporozumienia.
- Ale wciąż chciałeś mnie widzieć.
- Nie mogłem pozwolić ci odejść. Jesteś moją drugą połową. Nie mogę
bez ciebie żyć.
Szczerość i ostateczność jego słów przejęła ją dreszczem. Powiedział, że
się w niej zakochał.
- Wciąż mnie kochasz?
- Bardziej, niż możesz sobie wyobrazić, najdroższa. Bardziej, niż potrafię
wypowiedzieć.
- Ale Annemarie...
- To była tylko próba rozsnucia zasłony dymnej. Próbowałem się oszuki-
wać, że między nami było tylko pożądanie, ale ten unik zbyt dużo mnie kosz-
tował.
- Straciłeś dziecko.
- I ciebie. Jednym głupim, bezmyślnym posunięciem straciłem was oboje.
Podciągnęła się wyżej, żeby móc go dotknąć. Otoczyła go ramionami i
całowała muskularną pierś, delektując się zapachem i ciepłem jego skóry.
- Zależy mi na tobie. Potrzebuję cię.
- Jak to możliwe, po tym wszystkim, co ci zrobiłem? - Mówił głosem na-
brzmiałym emocjami. - Zeszłej nocy tak bardzo płakałaś.
S
R
Udręka w jego głosie rozdzierała jej serce.
- Zeszłej nocy... - przerwała, niepewna, jak to wyjaśnić.
- Tak?
- Nie chodziło mi tylko o zeszłe lato. To było tak, jakby nagle pękła jakaś
tama i wylał się ze mnie cały żal i wszystkie te złe uczucia, które próbowałam
ignorować po poronieniu. - Czerpała siłę z jego ciepłego, mocarnego ciała i
tylko dzięki jego czułej bliskości mogła wreszcie powiedzieć całą prawdę. -
Nie płakałam z powodu dziecka, ale raczej dlatego, że wtedy nie miałam go z
kim opłakiwać.
- Bardzo chciałem móc być przy tobie.
W końcu mu uwierzyła i zagoiły się rany wywołane jego domniemaną
obojętnością.
- Nie mogłam ci wybaczyć. Nie wtedy. - Westchnęła, spragniona jego ob-
jęć i znów wtuliła twarz w jego pierś. - A zeszłej nocy wszystko mi się pomie-
szało.
Zadygotał, objął ją i tulił tak, jak gdyby nigdy nie miał jej puścić.
- Powiedz, czy... - nie śmiał dokończyć.
- Nigdy nie przestałam cię kochać. - Odgadła jego wątpliwości i pospie-
szyła z zapewnieniem.
- Próbowałaś.
- To wszystko już za nami.
- Przed nami miesiąc miodowy i podróż poślubna.
Kiwnęła głową i roześmiała się radośnie.
Przez cały następny tydzień Salvatore nadskakiwał jej w każdy możliwy
sposób. Towarzyszył jej w czasie aukcji i strzegł jak najdroższego skarbu. Im-
preza przebiegła spokojnie i wkrótce się okazało, że klejnoty próbowali ukraść
S
R
nie żadni fanatycy, tylko zwykli złodzieje. Wpadli w pułapkę, zastawioną
przez pracowników firmy ochroniarskiej i obecnie czekała ich długa odsiadka
we włoskim więzieniu.
W międzyczasie Salvatore obsypywał Elisę kwiatami i biżuterią, napisał
dla niej wiersz, który okazał się okropny, o czym on sam nigdy się nie miał
dowiedzieć, i odmówił sypiania z nią aż do dnia ślubu. Ten ostatni pomysł
wzbudził jej głęboką dezaprobatę i uskarżała się, że przecież podobno już od
dawna uważał ją za swoją żonę. Jednak on pozostał nieugięty.
Zlub był tak wspaniały, jak to jest możliwe chyba tylko na Sycylii. W
końcu jednak weszli na pokład prywatnego odrzutowca, by w swoim wyłącz-
nym towarzystwie odlecieć na miesiąc miodowy.
Salvatore posadził ją sobie na kolanach, a jej olśniewająca suknia ślubna
spływała kaskadami wokół nich.
- Teraz należysz tylko do mnie.
- A ty do mnie.
W końcu, po burzliwych przeżyciach, znalazła swoje miejsce u boku
ukochanego męża. Bezgraniczne uwielbienie dla tego drugiego i pragnienie
wspólnego życia były wzajemne. Kochali się, potrzebowali i mieli już zawsze
wspierać.
- Kocham cię. - Pocałowała go w szyję tuż nad kołnierzykiem smokingu.
Objął ją mocno i kołysał w ramionach.
- A ja kocham ciebie, teraz i na zawsze. Nigdy w to nie wątp.
- Czuję twoją miłość w każdym oddechu, spojrzeniu, dotyku. Czuję, jak
żyje w naszym dziecku.
- Tak. - Położył dłoń na jej brzuchu. - Ja też to czuję.
S
R
EPILOG
W rok pózniej Elisa wprowadziła Salvatore do niewielkiej willi na wzgó-
rzach Toskanii.
- To tu się ukrywałaś, kiedy nie mogłem cię znalezć.
Skinęła z uśmiechem.
- Czyż tu nie jest pięknie?
Na wnętrze składało się tylko jedno mieszkanie z łazienką, ale otoczenie
budziło szczery zachwyt. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
