Strugaccy Arkadij i Borys Pora deszczĂłw
351. Anderson Natalie Pierwszy pocałunek
Macomber Debbie Pierwszy, którego spotkasz
Macomber Debbie Pora na ślub
Pratchett_Terry_ _Dywan
Anthology Cherry
Brust_Steven_ _Taltos
687. Michaels Leigh śÂšlub na śźyczenie
Hitchcock Alfred Tajemnica bezgśÂ‚owego konia
Fallen Angel
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
pamiętasz?
Jak mogłaby o tym zapomnieć? To było wkrótce
po przeczytaniu przez nią artykułu o Nacie w Business
Monthly. W dniu, kiedy zawalił się jej cały świat.
- Wspominaliśmy o twojej karierze zawodowej,
ale chciałbym ci zaproponować jeszcze coś innego.
- Tak?
- Co byś powiedziała, gdybym zaproponował ci
odejście z H&J Lima?
- Czemu?
- Ponieważ zamierzam rozkręcić produkcję lataw
ców. Planuję otwarcie dziesięciu sklepów w strategicz
nych miastach w całym kraju. Przeprowadziliśmy już
wstępny sondaż, z którego wynika, że będzie to
absolutny hit. Ale... - zawiesił głos - ...brakuje mi
niezwykle ważnego członka zespołu. Potrzebny mi
ekspert w dziedzinie marketingu i byłoby wspaniale,
gdybyś zechciała objąć to stanowisko.
- Cóż - powiedziała, podejmując jego grę - ale
pamiętaj, że zażądam najwyższego wynagrodzenia,
wysokiej premii, czterodniowego tygodnia pracy,
154 DESZCZOWE POCAAUNKI
zabezpieczenia emerytalnego, opieki zdrowotnej i urlo
pu macierzyńskiego.
- Załatwione.
- Naprawdę nie wiem, Nate, mogą być problemy
- zawiesiła głos, pozwalając mu sądzić, że się namyśla.
- Ludzie będą plotkowali.
- Dlaczego?
- Ponieważ zamierzam sypiać z szefem. A jakiś
stary mamut pewnie będzie uważał, że w taki właśnie
sposób załatwiłam sobie pracę.
- A niech sobie gadają. - Roześmiał się, chwytając
ją w pasie i sadzając sobie na kolanach. - Czy już ci
mówiłem, że za tobą szaleję?
Skinęła głową, patrząc mu w oczy.
- Jest jedna rzecz, którą powinniśmy sobie wyjaśnić
na przyszłość, Nacie Townsend. %7ładnych sekretów!
Zrozumiałeś?
- Słowo skauta! - Podniósł dwa palce do góry.
- Robiłem tak, gdy byłem dzieckiem. To oznacza, że
mówię bardzo poważnie.
- Hm - zamruczała Susan - ponieważ jesteś w tej
chwili skłonny do przysiąg, chciałabym wymóc na
tobie jeszcze kilka.
- Na przykład?
Zamiast odpowiedzi zbliżyła twarz do jego twarzy
na odległość centymetra i, tak jak ją kiedyś sam
nauczył, obrysowała koniuszkiem języka jego wargi.
- Susan, na miłość boską...
Cokolwiek miał na myśli, nie zdążył tego powiedzieć,
przeszkodził mu bowiem dzwonek do drzwi. Susan
podniosła głowę. Minęła chwila, zanim uporządkowała
poplątane myśli i uświadomiła sobie, że to Emily i Robert
wstÄ…pili po Michelle, wracajÄ…c z kolacji z szefem.
Chciała się zsunąć z kolan Nate'a, on jednak
zaprotestował niezadowolonym pomrukiem i mocniej
ją do siebie przytulił.
DESZCZOWE POCAAUNKI 155
- Ktokolwiek to jest, niech sobie idzie - szepnÄ…Å‚ jej
do ucha.
- Nate...
- Rób dalej to, co przedtem i zapomnij, że ktoś
stoi za drzwiami.
- To Emily i Robert.
Nate puścił ją niechętnie.
Gdy Susan otworzyła drzwi, Emily wpadła do
salonu jak wystrzelona z katapulty, stanęła pośrodku
i rozejrzała się dookoła. Za nią wszedł Robert, równie
wściekły. Susan nigdy nie widziała go w takim stanie.
- Co się stało? - spytała z bijącym sercem.
- Nas o to pytasz?
- Robercie - Emily położyła łagodnie rękę na
ramieniu męża - nie denerwuj się tak. Zachowaj spokój.
- Nie denerwuj się? - wykrzyknął. - W połowie
drinka po kolacji wrzasnęłaś tak, że omal nie umarłem
z przerażenia, a teraz każesz mi zachować spokój?
- Emily - zaczęła jeszcze raz Susan - może powiesz
wreszcie, co się stało?
- Czy jest tu Nate? - przerwał jej Robert, zaciskając
pięści. - Chcę pogadać z nim na osobności!
- Robercie! - wykrzyknęły chórem obie siostry.
- Czy ktoś wymienił moje imię? - spytał Nate,
wychodzÄ…c z kuchni.
Emily podbiegła do męża, opierając dłonie na jego
szerokiej piersi.
- Kochanie, uspokój się. Nie ma powodu do takich
nerwów.
Susan była kompletnie zbita z tropu. Nigdy nie
słyszała, by szwagier tak podnosił głos.
- Nie uda mu się to! - krzyczał Robert, wyrywając
się z rąk żony.
- Ale co? - spytał Nate ze spokojem, który
doprowadził Roberta do jeszcze większej furii.
- Odebrać mi córkę!
156 DESZCZOWE POCAAUNKI
- Co takiego? - Susan dziwiła się, że Michelle
może spać w całym tym zamieszaniu.
- Myślę, że będzie lepiej, jeśli zaczniesz od początku
- powiedziała Susan, zapraszając wszystkich do kuchni.
- To z całą pewnością jakieś nieporozumienie.
UsiÄ…dzcie, zaparzÄ™ trochÄ™ bezkofeinowej kawy i poroz
mawiamy rozsądnie. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
