Longin Jan Okoń Trylogia Indiańska. Tom III Śladami Tecumseha
herrmann horst Jan Pawel II zlapany za slowo
Ks. Jan O’Dogherty REKOLEKCJE ZE ŚWIĘTYM JOSEMARIĄ ESCRIVĄ
Chmielewska Joanna Janeczka i Pawełek 05 Wszelki wypadek
0082. Field Sandra Kraina dobrej nadziei
S J Willing [Piact Undercover Agents 03] Dante I (pdf)
Hitchcock Alfred Tajemnica bezgśÂ‚owego konia
Mortimer Carole Cyganka
Sandemo Margit Saga o Królestwie śÂšwiatśÂ‚a 01 Wielkie Wrota
George Catherine Apartament nad Tamizć…
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
umrzeć; \eby się zbawić, trzeba wziąć krzy\. To wszystko jest istotną prawdą Ewangelii, która zawsze i wszędzie będzie
się potykać o sprzeciw człowieka.
Zawsze i wszędzie Ewangelia będzie wyzwaniem dla ludzkiej słabości. Ale właśnie w tym wyzwaniu le\y jej siła.
Człowiek mo\e nawet podświadomie oczekuje takiego wyzwania, bowiem jest w nim potrzeba przerastania samego siebie.
PrzerastajÄ…c samego siebie czÅ‚owiek w peÅ‚ni jest czÅ‚owiekiem (por. Blaise Pascal, Pensées, Ed. Brunschvicg, n. 434:
,,apprenez que l'homme passe infiniment l'homme'').
Taka jest najgłębsza prawda o człowieku. Tę prawdę zna przede wszystkim Chrystus. On prawdziwie wie, ,,co w
człowieku się kryje'' (J 2, 25). On dotknął najgłębiej wewnętrznej prawdy człowieka swoją Ewangelią. Dotknął jej przede
wszystkim swoim krzy\em. Piłat, wskazując na Nazarejczyka cierniem ukoronowanego po biczowaniu, mówi: ,,Oto
Człowiek'' (J 19, 5). Nie zdawał sobie wówczas sprawy, \e głosi zasadniczą prawdę, \e wypowiada to, co zawsze i
wszędzie pozostaje treścią ewangelizacji.
Wyzwania nowej ewangelizacji.
18. Prosiłbym Waszą Zwiątobliwość, by zatrzymał się nieco na tym ostatnim wyra\eniu, które stale powraca w Jego
nauczaniu skierowanym do wiernych: ,,ewangelizacja'' (a raczej ,,nowa ewangelizacja'') wydaje siÄ™ obecnemu Papie\owi
zasadniczym obowiązkiem chrześcijanina końca XX wieku.
Wezwanie do podjęcia z rozmachem ewangelizacji powraca w dzisiejszym \yciu Kościoła na ró\ne sposoby. Nie mo\na
powiedzieć, \eby kiedykolwiek było w \yciu Kościoła nieobecne: ,,Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!'' (1 Kor 9, 16).
To wyra\enie Pawła z Tarsu odnosi się do wszystkich epok w dziejach Kościoła. On sam, nawrócony faryzeusz, był
nieustannie przynaglany owym ,,biada''. Zwiat, w którym \ył, świat śródziemnomorski, usłyszał jego słowa, Dobrą Nowinę
o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. I świat ten zaczął się zastanawiać, co oznacza to orędzie. I wielu było takich, którzy
poszli za Apostołem. Nie mo\na zapomnieć nigdy tego tajemniczego wezwania, w ślad za którym św. Paweł przekroczył
granice pomiędzy Małą Azją a Europą (por. Dz 16, 9--10). Rozpoczęła się pierwsza ewangelizacja Europy.
- 26 -
Spotkanie Ewangelii ze światem hellenistycznym okazało się nad wyraz owocne. Wśród wszystkich słuchaczy, jakich
Paweł zdołał zgromadzić wokół siebie, na szczególną uwagę zasługują ci, którzy przyszli go słuchać na ateńskim
Areopagu. Trzeba by tutaj przeanalizować przemówienie św. Pawła na Areopagu, które jest swego rodzaju arcydziełem.
To, co Apostoł mówi i jak to mówi, ujawnia cały jego geniusz ewangelizacyjny. Wiemy, \e w tamtym dniu kazanie
zakończyło się niepowodzeniem. Jak długo Paweł mówił o Bogu nieznanym, słuchacze czuli w jego słowach coś, co
odpowiadało ich własnej religijności. Kiedy natomiast wspomniał o zmartwychwstaniu, natychmiast zareagowali
sprzeciwem. Paweł musiał wyczuć, \e tajemnica zbawienia w Chrystusie z trudem będzie się musiała przebijać poprzez
przyzwyczajone do mitologii, a równocześnie do wielorakich spekulacji filozoficznych umysły Helleńczyków. Apostoł
jednak nie zło\ył broni. Pokonany w Atenach, wracał ze świętym uporem, przepowiadając Ewangelię wszelkiemu
stworzeniu. Ten święty upór doprowadził go w końcu do Rzymu, gdzie znalazł śmierć.
Ewangelia została wyprowadzona z ciasnego kręgu jerozolimskiego oraz palestyńskiego i podą\yła prawie \e na krańce
ówczesnego świata. To, co Paweł głosił \ywym słowem, to z kolei potwierdził swoimi Listami. Listy świadczą o tym, \e
Apostoł wszędzie pozostawiał po sobie \ywe wspólnoty i \e we wspólnotach tych nie przestawał być obecny jako świadek
Chrystusa ukrzy\owanego i zmartwychwstałego.
Ewangelizacja podjęta przez Apostołów poło\yła z pewnością fundamenty pod budowę duchowego gmachu Kościoła.
Stała się ona zaczątkiem i poniekąd modelem aktualnym w ka\dej epoce. W ślad za Apostołami podejmowali ją ich [ Pobierz całość w formacie PDF ]
